Beschikking

Dit type bindend besluit van de Europese Unie¹, dat sinds de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon² niet meer wordt toegepast, bevatte regels voor individuele burgers, organisaties of lidstaten. Degenen voor wie de regels gelden, moesten afzonderlijk in de beschikking worden genoemd.

De beschikking is opgegaan in het besluit³.

Toepassingsgebied

Beschikkingen waren direct toepasbaar en hoefden daarom ook niet te worden omgezet naar nationaal niveau. Via een beschikking kon de EU een lidstaat of een burger van de Europese Unie:

• - 

  dwingen te handelen
• - 

  dwingen een handeling achterwege te laten
• - 

  rechten verlenen
• - 

  verplichtingen opleggen

Beschikking maakten het mogelijk om Europese regelgeving effectief toe te kunnen passen. Middels beschikking werden maatregelen tegen staatssteun of kartels genomen, boetes opgelegd of andere dwangmaatregelen ingesteld. Het werd ook gebruikt om bepaalde subsidies toe te kennen.

Tegen een Europese beschikking kon men bezwaar aantekenen en vervolgens in beroep gaan bij de bevoegde instantie. Voor wat betreft het beroep ging het bij beschikkingen om het Gerecht van Eerste aanleg⁴ en vervolgens het Europese Hof van Justitie⁵.

Vaststellen beschikkingen

Beschikkingen werden vastgesteld door de Raad van Ministers⁶ samen met het Europees Parlement⁷, de Raad alleen of de Europese Commissie⁸.

De beschikking bestaat niet meer sinds 1 december 2009. Bestaande beschikkingen zijn nog steeds van toepassing, tenzij dat anders expliciet staat aangegeven.

• 1. 

  De Europese Unie (EU) is het belangrijkste samenwerkingsverband in Europa. De deelnemende landen hebben voor deze Unie een aantal organisaties opgericht waaraan zij een deel van hun eigen bevoegdheden hebben overgedragen. Dit zijn onder meer het Europees Parlement, de Europese Commissie, de Raad en het Europese Hof van Justitie.
   
• 2. 

  Dit Europese verdrag voerde een aantal hervormingen door om de Europese Unie democratischer en beter bestuurbaar te maken nadat in 2004 en 2007 twaalf nieuwe landen lid zijn geworden van de Europese Unie. Het Verdrag van Lissabon is op 1 december 2009 in werking getreden.
   
• 3. 

  Een besluit is verbindend in al zijn onderdelen. In beginsel geldt een besluit voor iedereen. Indien besluiten op specifieke personen of instanties zijn gericht, zijn ze alleen voor hen verbindend. Het besluit als rechtsinstrument vervangt sinds de inwerkingtreding van het Verdrag van Lissabon de beschikking en - samen met de richtlijn - in strikt juridische zin ook een aantal rechtsinstrumenten die onder de tweede (defensie en buitenlands beleid) en derde pijler (justitiële en politiële samenwerking) van het oude EU-verdrag vielen.
   
• 4. 

  Het Gerecht behandelt zaken tegen de instellingen en organen van de Europese Unie. Partijen kunnen onder andere een zaak bij het Gerecht starten wanneer zij vinden dat een Europese regel of besluit hun rechten schendt.
   
• 5. 

  Het in 1952 opgerichte Hof van Justitie van de Europese Unie (HvJ-EU) moet ervoor zorgen dat de wetten en regels die in Europa gemaakt worden, goed worden toegepast. De Europese wetten - het gemeenschapsrecht - moeten in alle lidstaten hetzelfde worden uitgevoerd. Het Hof van Justitie ziet er verder op toe dat het EU-recht in alle lidstaten op dezelfde manier wordt toegepast.
   
• 6. 

  In deze instelling van de Europese Unie (kortweg 'de Raad van Ministers' of nog korter 'de Raad' genoemd) zijn de regeringen van de 27 lidstaten van de EU vertegenwoordigd. De Raad oefent samen met het Europees Parlement de wetgevings- en begrotingstaak uit.
   
• 7. 

  Het Europees Parlement (EP) vertegenwoordigt ruim 450 miljoen Europeanen en bestaat momenteel uit 720 afgevaardigden (inclusief voorzitter). Nederland heeft 31 zetels in het Europees Parlement. Het Europees Parlement wordt geacht een stem te geven aan de volkeren van de 27 landen die aan de Unie deelnemen, en vooral te letten op het belang van de Unie in zijn geheel.
   
• 8. 

  Deze instelling van de Europese Unie kan worden beschouwd als het 'dagelijks bestuur' van de EU. De leden van de Europese Commissie worden 'Eurocommissarissen' genoemd. Elke Eurocommissaris is verantwoordelijk voor één of meerdere beleidsgebieden.
   
• 9. 

  De Europese Unie gebruikt verschillende instrumenten om Europese wet- en regelgeving mee vast te leggen, om beleid van de lidstaten mee te coördineren of de lidstaten mee te adviseren. Rechtsinstrumenten zijn onder te verdelen in twee categorieën, bindende en niet-bindende rechtsinstrumenten. Uitvoerende rechtsinstrumenten vallen onder de bindende instrumenten, maar zijn als aparte categorie opgenomen.