Tweede Kamerverkiezingen 2006

Op 22 november 2006 vonden er Tweede Kamerverkiezingen¹ plaats. De verkiezingen waren aanvankelijk gepland op 15 mei 2007, maar werden vervroegd door de val van het kabinet-Balkenende II². Het CDA handhaafde zich als grootste, maar de SP onder leiding van Jan Marijnissen³ werd met zestien zetels winst de grote winnaar. De Groep-Wilders/PVV kwam met negen zetels in de Kamer. PvdA, VVD en D66 verloren.

Na de verkiezingen formeerden CDA, PvdA en ChristenUnie het kabinet Balkenende IV⁴, nadat het kabinet Balkenende III⁵ enige maanden als minderheid had geregeerd.

In onderstaande tabel is per partij aangegeven wie de lijsttrekker was en met welk verkiezingsprogramma een partij mee heeft gedaan aan de verkiezingen.

Val kabinet Balkenende II

Het tweede kabinet Balkenende² viel tijdens de Ayaan-crisis³⁹, toen de D66-fractie het vertrouwen in minister Verdonk had opgezegd en uit de coalitie stapte. Er werd overwogen de termijn af te maken met een minderheidskabinet met gedoogsteun, maar de LPF en D66 waren alleen bereid de sociaal-economische agenda van het kabinet te steunen. Daarom werd besloten tot een tussenkabinet tot de nieuwe, vervroegde verkiezingen.

Tussenkabinet Balkenende III

Na de val van het Kabinet Balkenende II, formeerden CDA en VVD het tussenkabinet Balkenende III⁴⁰. D66 stapte uit het gevallen kabinet en de twee vacante ministersposten werden gevuld door andere leden van het kabinet. Voornaamste taak van dit kabinet was het uitschrijven van vervroegde verkiezingen en het indienen van een begroting voor 2007.

Formatie kabinet-Balkenende IV

Het kabinet Balkenende IV⁴¹ bestond uit CDA, PvdA en ChristenUnie. De formatie was na de verkiezingen van 2006. Op basis van de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen lag een coalitie van CDA en PvdA de hand. Deze partijen moesten echter wel een derde partij zoeken omdat ze samen maar 74 zetels hadden. Nadat coalities van CDA en PvdA met SP of GroenLinks niet mogelijk waren gebleken, kwam onder leiding van informateur Herman⁴² Wijffels een coalitie tot stand. Het nieuwe kabinet-Balkenende IV trad op 22 februari 2007 aan na een relatief vlotte formatie van 89 dagen.

Donderdag 30 november 2006 werden 149 leden van de nieuwe Tweede Kamer beëdigd. Op 5 december 2006 trad Hugo Polderman⁴³ als 150ste lid toe tot de Tweede Kamer.

Er waren 60 nieuwelingen in de Kamer gekozen, onder wie de (ex-)bewindslieden Donner⁴⁴, Verdonk⁴⁵, Pechtold³⁴ en Van Gennip⁴⁶. Behalve enkele bewindslieden keerden ook de oud-leden Teeven⁴⁷ (VVD) en Poppe⁴⁸ (SP) terug in de Tweede Kamer. Uit de Tweede Kamer die gisteren voor het laatst bijeenkwam keerden 70 leden niet terug.

27 kandidaten hebben plaats verkregen aan de hand van voorkeursstemmen. Eén kandidaat was anders niet in de Tweede Kamer gekomen. Het gaat om D66-kandidaat Fatma Koser Kaya⁴⁹ die maar liefst 34.500 stemmen kreeg. Bert Bakker⁵⁰ moest voor haar het veld ruimen.

Hieronder een overzicht van de gekozenen die op 30 november werden geïnstalleerd.

Meer over

• 1. 

  De leden van de Tweede Kamer worden in principe eens in de vier jaar gekozen op basis van het stelsel van evenredige vertegenwoordiging. Ook na de val van een kabinet worden bijna altijd verkiezingen gehouden. Kiesgerechtigd zijn alle Nederlanders die op de dag van de kandidaatstelling 18 jaar of ouder zijn, mits niet het kiesrecht vanwege een veroordeling is ontnomen.
   
• 2. 

  Na de Tweede Kamerverkiezingen van 2003 werd het kabinet-Balkenende II gevormd. In dit kabinet werkten CDA, VVD en D66 samen. De CDA- en VVD-bewindslieden uit het voorgaande kabinet-Balkenende I keerden allen terug. Jan Peter Balkenende (CDA) werd wederom premier. Bijzonder waren het recordaantal van vijf vrouwen in het kabinet en het feit dat D66 voor het eerst aan een centrumrechts kabinet meedeed.
   
• 3. 

  Politiek voorman en lange tijd 'het gezicht' van de Socialistische Partij. Voor die partij vanaf 1994 zestien jaar Tweede Kamerlid, waarvan veertien jaar fractievoorzitter. Werd eerder, in 1975, lid van de gemeenteraad van Oss en bleef dat tot 1993 en was in 1987-1989 lid van Provinciale Staten van Noord-Brabant. Fabrieksarbeider - hij was worstmaker bij 'Unox' en constructie-bankwerker/lasser - die altijd duidelijke taal sprak. Goed debater, die een belangrijke factor was bij de groei van zijn partij in de periode tot 2006. Moest in 2008 vanwege gezondheidsproblemen voortijdig zijn leiderschap neerleggen. Hij bleef tot 2015 wel partijvoorzitter; een functie die hij sinds 1988 had.
   
• 4. 

  Op basis van de uitslag van de Tweede Kamerverkiezingen lag een coalitie van CDA en PvdA voor de hand. Deze partijen moesten echter wel een derde partij zoeken omdat ze samen maar 74 zetels hadden. Nadat coalities van CDA en PvdA met SP of GroenLinks niet mogelijk waren gebleken, kwam onder leiding van informateur Wijffels een coalitie van CDA, PvdA en ChristenUnie tot stand.
   
• 5. 

  Het kabinet-Balkenende III van CDA en VVD werd gevormd, nadat de D66-ministers zich uit het kabinet-Balkenende II hadden teruggetrokken. Onder leiding van informateur Ruud Lubbers vormden CDA en VVD een minderheidskabinet. De belangrijkste taken van het nieuwe kabinet waren het uitschrijven van vervroegde verkiezingen en het opstellen van de begroting voor 2007.
   
• 6. 

  Het CDA haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 41 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Jan Peter Balkenende. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Vertrouwen in Nederland, vertrouwen in elkaar'. Het CDA had voor de verkiezingen 44 zetels in de Tweede Kamer.
   
• 7. 

  De PvdA haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 33 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Wouter Bos. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Samen sterker - werken aan een beter Nederland'. De PvdA had voor de verkiezingen 42 zetels in de Tweede Kamer.
   
• 8. 

  De SP haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 25 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Jan Marijnissen. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Een beter Nederland, voor hetzelfde geld'. De SP had voor de verkiezingen 8 zetels in de Tweede Kamer. Bij de verkiezingen van 2003 haalde de partij 9 zetels, maar Ali Lazrak was in 2004 tussentijds uit de SP-fractie gestapt.
   
• 9. 

  De VVD haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 22 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Mark Rutte. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Een samenleving met ambitie'. De VVD had voor de verkiezingen 27 zetels in de Tweede Kamer.
   
• 10. 

  De PVV haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 9 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Geert Wilders. De PVV deed voor het eerst mee aan de Tweede Kamerverkiezingen en was opgericht door Geert Wilders, die in 2004 uit de VVD-fractie in de Tweede Kamer was gestapt en verder was gegaan als de Groep-Wilders.
   
• 11. 

  GroenLinks haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 7 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Femke Halsema. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Groei mee'. GroenLinks had voor de verkiezingen 8 zetels in de Tweede Kamer.
   
• 12. 

  De ChristenUnie haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 6 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was André Rouvoet. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Duurzaam voor elkaar'. De ChristenUnie had voor de verkiezingen 3 zetels in de Tweede Kamer.
   
• 13. 

  D66 haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 3 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Alexander Pechtold. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Het gaat om mensen'. D66 had voor de verkiezingen 6 zetels in de Tweede Kamer.
   
• 14. 

  De PvdD haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 2 zetels in de Tweede Kamer. De partij kwam hiermee voor het eerst in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Marianne Thieme. Het verkiezingsprogramma was getiteld '220x liever voor mens, dier, natuur en milieu'.
   
• 15. 

  De SGP haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 2 zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Bas van der Vlies. Het verkiezingsprogramma was getiteld 'Naar eer en geweten'. De SGP had voor de verkiezingen eveneens 2 zetels in de Tweede Kamer.
   
• 16. 

  Eén NL haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 net niet voldoende stemmen om een zetel in de Tweede Kamer te bemachtigen. Lijsttrekker was Marco Pastors.
   
• 17. 

  De Lijst Vijf Fortuyn haalde bij de verkiezingen van 22 november 2006 geen zetels in de Tweede Kamer. Lijsttrekker was Olaf Stuger. Lijst Vijf Fortuyn was de voortzetting van de LPF. De LPF had bij de verkiezingen van 2003 nog 8 zetels in de Tweede Kamer behaald, maar nadat diverse Kamerleden uit de LPF-fractie waren gestapt, waren er ten tijde van de verkiezingen van 2006 nog maar 5 van over. De partij voerde campagne met de slogan 'Wat zou Fortuyn er van zeggen?'.
   
• 18. 

  De VSP was een belangenpartij. De partij ontstond in 2001 na een fusie van de Algemene Senioren Partij en de Ouderenunie. De partij kwam op voor de belangen van senioren in Nederland, zonder dat daarbij het algemeen maatschappelijk belang in het gedrang mocht komen.
   
• 19. 

  Het Ad Bos Collectief werd op 10 augustus 2006 opgericht door klokkenluider Ad Bos. Met deze partij wilde hij een einde maken aan de 'vriendendienst' en 'belangenverstrengeling' binnen de huidige Nederlandse Staat.
   
• 20. 

  De Partij voor Nederland is op 22 augustus 2006 opgericht door de ex-LPF'ers Hilbrand Nawijn en Gerard van As, maar laatstgenoemde trok zich later terug.
   
• 21. 

  De partij Islam Democraten (ID) werd opgericht omdat er steeds meer vraag was naar een politieke beweging met islamitische grondslag. De partij nam deel aan de Tweede Kamerverkiezingen van 2006.
   
• 22. 

  Nederland Transparant was de Nederlandse afdeling van Europa Transparant en richtte zich daarmee vooral op het het aan de kaak stellen van corruptie en fraude. Nederland Transparant werd eind 2004 opgericht door Paul van Buitenen na het succes van Europa Transparant bij de Europese verkiezingen van 2004. Van Buitenen werd in 1999 bij de internationale pers bekend door onthullingen over budgettaire misstanden bij de Europese Commissie.
   
• 23. 

  De partij Groen Vrij was een internet partij. Groenvrij werd opgericht om de ban op cannabis en hennep te beëindigen en de huidige vertegenwoordende democratie te vervangen door directe internet democratie.
   
• 24. 

  De Liberaal Democratische Partij (LibDem) werd op 25 augustus 2006 opgericht, na de val van het kabinet-Balkenende II en uit onvrede over de manier waarop de Haagse politiek werd bedreven. De partij staat onder leiding van Sammy van Tuyll van Serooskerken. De Liberaal Democratische Partij wil een liberaal beleid en een sociale samenleving.
   
• 25. 

  Lijst 14 was een politieke groepering die werd opgericht door een aantal samenwerkende, niet gesubsidieerde maatschappelijke organisaties. Lijst 14 maakte zich vooral zorgen om het verval van de rechtsstaat en het verlies van kwaliteit op verschillende gebieden zoals persoonlijke vrijheid, privacy, leefomgeving en voedsel.
   
• 26. 

  De Continue Directe Democratie Partij (CDDP) was een politiek neutrale tussenpartij. Het was een partij zonder inhoudelijke standpunten. De partij stond voor Continue Directe Democratie. Gedachte was: stemmers hebben continu iets te kiezen en zitten niet vier jaar vast aan één keuze.
   
• 27. 

  De LRVP-het Zeteltje was een culturele maatschappelijke vereniging, gebaseerd op de grote digitale muziekstroming uit de jaren 90. Die stroming was volgens de partij de basis van een stroming van 'liefde en respect' en 'de wereld samen beter maken'. De partij werd opgericht in 2004. Het doel was om in 2011 uitgegroeid te zijn tot een volwaardige politieke partij.
   
• 28. 

  De Solide Multiculturele Partij (SMP) zag zichzelf als vertegenwoordiger van de gemeenschap. De partij wilde een zelfstandige en onafhankelijke opstelling in het politieke machtscentrum innemen en in gemeenschapszin groot worden.
   
• 29. 

  Tamara's Open Partij werd opgericht door Tamara Bergfeld, omdat er te weinig geluisterd zou worden naar de burgers in Nederland.
   
• 30. 

  Zeeuwse CDA-politicus die negen jaar partijleider en acht jaar premier was. Afkomstig uit de wetenschap en partijideoloog, die eigen verantwoordelijkheid van burgers voorstond. Als Tweede Kamerlid financieel woordvoerder. Werd in 2001 onverwacht lijsttrekker van het CDA na de machtstrijd tussen De Hoop Scheffer en Van Rij. Leidde vanaf 2002 als premier kabinetten van wisselende samenstelling in een na de moord op Fortuyn politiek instabiele periode. Probeerde terugkeer van 'normen en waarden' op de politieke agenda te zetten. Nadat zijn tweede kabinet diverse hervormingen had doorgevoerd, was zijn vierde kabinet op dat punt minder daadkrachtig. Een bankencrisis werd wel bezworen. In zijn publieke optredens soms wat onhandig, maar niettemin - of juist daardoor - lange tijd populair en succesvol. De verkiezingen van 2010 verliepen voor zijn partij echter desastreus, waarna hij de politiek verliet. Sinds 2022 minister van staat.
   
• 31. 

  Uit het bedrijfsleven afkomstige partijleider van de PvdA in de jaren 2002-2010. Werkte na zijn studie economie en politicologie ruim negen jaar in binnen- en buitenland voor Shell. Werd daarna Tweede Kamerlid en spoedig staatssecretaris van Financiën. In 2002 de eerste direct gekozen lijsttrekker van de PvdA. Leidde in 2003 zijn partij naar electoraal herstel, maar zag onderhandelingen met het CDA mislukken. Na vier jaar oppositie in 2007 vicepremier en minister van Financiën. Oogstte waardering voor de wijze waarop hij de gevolgen van de internationale financiële crisis aanpakte. Niet lang na de breuk in het kabinet-Balkenende IV koos hij voor zijn jonge gezin en verliet hij de politiek. Goed debater, die echter soms aarzelde over de koers van zijn partij. Tegenstanders betichtten hem daarom wel van 'draaien'. Was bestuursvoorzitter van VU Medisch Centrum en is nu voorzitter van het bestuur van Menzis.
   
• 32. 

  Mark Rutte (1967) is sinds 1 oktober 2024 secretaris-generaal van de NAVO. Hij was van 14 oktober 2010 tot 2 juli 2024 minister-president en minister van Algemene Zaken. Sinds 2006 was hij politiek leider van de VVD. In 2006-2010 was de heer Rutte fractievoorzitter van de VVD in de Tweede Kamer. Hij was van 17 juni 2004 tot 28 juni 2006 staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap belast met wetenschapsbeleid, beroepsonderwijs en studiefinanciering. Daarvoor was hij bijna twee jaar staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid belast met onder andere volksverzekeringen, bijstand en arbeidsomstandigheden. De heer Rutte was eerder voorzitter van de JOVD en manager bij een werkmaatschappij van Unilever.
   
• 33. 

  Femke Halsema (1966) is sinds 12 juli 2018 burgemeester van Amsterdam. Werd in 1998, een jaar na haar breuk met de PvdA, Tweede Kamerlid voor GroenLinks en in 2002 daarvan als opvolger van Paul Rosenmöller de politiek leider. Stuurde aan op een vrijzinnig-linkse koers, maar wist in 2010 geen kabinetsdeelname te bewerkstellingen voor haar partij. Verliet in januari 2011 de politiek. Zij begon haar loopbaan na haar studie criminologie in Utrecht als universitair onderzoeker en was daarna stafmedewerker van de Wiardi Beckman Stichting. Na haar vertrek uit de Haagse politiek was zij in Tilburg bijzonder hoogleraar politiek in de 21e eeuw, publiciste en documentairemaker.
   
• 34. 

  Alexander Pechtold (1965) was in 2006-2018 fractievoorzitter en politiek leider van D66. Hij was sinds november 2006 Tweede Kamerlid. De heer Pechtold was verder van 31 maart 2005 tot 3 juli 2006 minister voor Bestuurlijke Vernieuwing en Koninkrijksrelaties. Hij is opgeleid als kunsthistoricus en werkte onder andere bij een veilinghuis. Van 1997 tot 2002 was hij wethouder in Leiden. Vanaf eind 2002 tot 2005 was hij voorzitter van D66. en in de periode 2003-2005 burgemeester van Wageningen. De heer Pechtold was enige jaren woordvoerder Europese zaken en onderwerpen rond het koninklijk huis. Verder was hij voorzitter van de vaste commissie voor Koninkrijksrelaties. Per 1 november 2019 werd hij algemeen directeur van het Centraal Bureau Rijvaardigheidsbewijzen.
   
• 35. 

  Voorman van de ChristenUnie, die zijn partij in 2007 in het kabinet-Balkenende IV tot regeringsdeelname bracht. Hijzelf was in dat kabinet minister voor Jeugd en Gezin en viceminister-president. Maakte zich sterk voor betere toegankelijkheid van gezinsondersteuning. Werd in november 2002 als jonge jurist politiek leider van zijn partij, na in 1994 voor de RPF Tweede Kamerlid te zijn geworden. Verwierf snel gezag als goed debater en vanwege zijn dossierkennis. Hij was voordien vijf jaar directeur van de Marnix van Sint Aldegonde Stichting, het wetenschappelijk bureau van de RPF. In 2010 was hij tevens acht maanden minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap. In april 2011 verliet hij de politiek om voorzitter van Zorgverzekeraars Nederland te worden.
   
• 36. 

  Politiek voorman van de SGP, die als nestor van de Tweede Kamer gezag verwierf. Studeerde weg- en waterbouw en was werkzaam in het onderwijs. Kwam in 1981, na ruim acht jaar Statenlid in Utrecht te zijn geweest, in de Kamer. Vanaf 1986 fractievoorzitter en partijleider. Voerde in de Kamer het woord over uiteenlopende onderwerpen. Minzame, hardwerkende volksvertegenwoordiger die zich dienstbaar opstelde en geen eerzucht kende. Als nestor ontwikkelde hij zich, ondanks het tamelijk politieke isolement van zijn partij, tot het staatsrechtelijk en 'zedelijk' geweten van de Kamer. Waarschuwde geregeld tegen verruwing van de parlementaire mores.
   
• 37. 

  Bijna dertien jaar politiek leider van de in 2002 opgerichte Partij voor de Dieren, die er vanaf 2006 in slaagde haar partij in vier verkiezingen een vaste (en steeds sterkere) positie in het parlement te bezorgen. Stond bekend als een goede, vasthoudende debater, die haar bijdragen steeds afsloot met: "En voorts ben ik van mening dat er een einde moet komen aan de bio-industrie". Trachtte tevergeefs een wettelijk verbod op onverdoofd ritueel slachten in te voeren. Werkte voor zij Tweede Kamerlid werd bij Stichting Bont voor Dieren en de Stichting Wakker Dier. In 2022 werd zij directeur van het wetenschappelijk bureau van de Partij voor de Dieren.
   
• 38. 

  Geert Wilders (1963) is sinds november 2006 politiek leider van de PVV. Hij is sinds 25 augustus 1998 (met een korte onderbreking in 2002) Tweede Kamerlid. Aanvankelijk was hij dat voor de VVD, maar op 2 september 2004 werd hij een onafhankelijk Kamerlid. In 2023 was hij voor de zesde keer lijsttrekker. De heer Wilders was medewerker van de afdeling Verdragen bij de Ziekenfondsraad, wetstechnisch medewerker van de Sociale Verzekeringsraad en beleidsmedewerker en speechschrijver van de VVD-Tweede Kamerfractie. In 2010 zat hij enige tijd in de gemeenteraad van Den Haag.
   
• 39. 

  Op 30 juni 2006 bood minister-president Jan Peter Balkenende het ontslag aan van de bewindslieden van D66 en stelden hij en de overige bewindslieden hun portefeuilles ter beschikking. De D66-bewindslieden stapten op, nadat de D66-fractie een dag eerder het vertrouwen in minister Verdonk had opgezegd. De aanleiding van het conflict tussen D66 en minister Rita Verdonk was de gang van zaken rond het Nederlanderschap van VVD-Tweede Kamerlid Ayaan Hirsi Ali.
   
• 40. 

  Dit minderheidskabinet van CDA en VVD werd niet gevormd na verkiezingen, maar direct na de val van het kabinet-Balkenende II. Nadat de D66-bewindslieden uit dat kabinet gestapt waren, werden de twee opengevallen ministersposten opgevuld door andere leden van het kabinet. In plaats van aan het rompkabinet van CDA en VVD een demissionaire status toe te kennen werd missionair overgangskabinet gevormd.
   
• 41. 

  Dit kabinet werd gevormd na de Tweede Kamerverkiezingen van 22 november 2006. Het was tot 23 februari 2010 een coalitie van CDA, PvdA en ChristenUnie en daarna van CDA en CU. Het trad op 22 februari 2007 aan als opvolger van het kabinet-Balkenende III. Motto van het kabinet was 'Samen werken, samen leven'.
   
• 42. 

  Boerenzoon uit Zeeuws-Vlaanderen en invloedrijk CDA'er, die na een loopbaan in het bankwezen voorzitter van de SER werd. Groot voorstander van de overlegeconomie. Begon als ambtenaar op Landbouw en was later secretaris van het Christelijk werkgeversverbond. Zat achttien jaar in de top van de Rabobank, maar was meer een wat voorzichtige bestuurder dan een ambitieuze financiële manager. Ambieerde echter geen politieke functies. Vanuit zijn boerenachtergrond begaan met het behoud van het landschap; voorzitter van Natuurmonumenten. Had een topfunctie bij de Wereldbank. Bij de formatie van het vierde kabinet-Balkenende betrokken als informateur.
   
• 43. 

  'Groen' SP-Tweede Kamerlid uit Roosendaal. Kwam in december 2006 als 25e en laatste in de SP-fractie en ontpopte zich daar als pleitbezorger van natuurbehoud, dierenwelzijn en van handhaving van voedselkwaliteit. Was voor hij Kamerlid werd welzijnswerker, Statenlid in Noord-Brabant en fractievoorzitter van de SP in de gemeenteraad van zijn woonplaats. Gewaardeerd Kamerlid, die beschikte over fijnzinnige humor. Na zijn Kamerlidmaatschap was hij twee jaar wethouder van zorg in zijn woonplaats.
   
• 44. 

  Piet Hein Donner (1948) was van 1 februari 2012 tot 1 november 2018 vicepresident van de Raad van State. Hij was van 22 juli 2002 tot 21 september 2006 minister van Justitie, van 22 februari 2007 tot 14 oktober 2010 minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid en van 14 oktober 2010 tot 16 december 2011 minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Daarvoor was de heer Donner onder meer voorzitter van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid en lid van de Raad van State (1998-2002). In 2001-2002 leidde hij een commissie die adviseerde over de WAO-problematiek en in 2002 en 2003 trad hij op als informateur. In de periode november 2006-februari 2007 was hij Tweede Kamerlid voor het CDA. Sinds december 2018 is hij minister van staat.
   
• 45. 

  Spraakmakende politica in het post-Fortuyn-tijdperk. Kreeg na haar studie in Nijmegen leidinggevende functies bij onder meer het gevangeniswezen en werd in 2003 als 'buitenstaander' minister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie in het tweede kabinet-Balkenende. Was daarna het boegbeeld van het strengere asielbeleid en greep haar toenemende populariteit aan om zich te mengen in de leiderschapsstrijd bij de VVD. Zij werd echter verslagen door Rutte, maar kreeg bij de Kamerverkiezingen in 2006 als nummer twee wel meer stemmen. Claimde toen een leidende rol in de VVD en werd later uit de fractie gezet. De door haar in 2008 opgerichte beweging 'Trots op Nederland' bleek uiteindelijk geen succes. Sinds 2022 is zij raadslid voor Hart voor Den Haag.
   
• 46. 

  Karien van Gennip (1968) was van 10 januari 2022 tot 2 juli 2024 minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid in het kabinet-Rutte IV. Van 5 september 2023 tot 2 juli 2024 was zij tevens vicepremier. Eerder was zij in de kabinetten-Balkenende II en III staatssecretaris van Economische Zaken. In 2006-2008 was zij Tweede Kamerlid voor het CDA. Zij begon haar loopbaan bij adviesbureau McKinsey en was vervolgens directeur bij de Autoriteit Financiële Markten. Als Tweede Kamerlid was zij woordvoerster buitenlandse zaken. Dochter van CDA-ideoloog Jos van Gennip en de eerste die als in functie zijnde bewindspersoon moeder werd.
   
• 47. 

  Kamerlid en staatssecretaris, die daarvoor als officier van justitie naam had gemaakt als 'crimefighter'. Was in 2002-2003 fractievoorzitter van Leefbaar Nederland en toonde zich toen een gedegen Kamerlid. In 2010 keerde hij terug in de Tweede Kamer, maar nu voor de VVD. Als staatssecretaris van Veiligheid van Justitie verdedigde hij in het parlement meer dan de minister veel justitiewetgeving. In het kabinet-Rutte II had hij de lastige portefeuille asielbeleid. Trad in maart 2015 af toen minister Opstelten viel over de 'bonnetjesaffaire' over de deal uit 2000 die Teeven als OvJ met een crimineel had gesloten. Hij keerde kort daarna terug als Tweede Kamerlid. Ongecompliceerde, hardwerkende politicus, die na zijn vertrek uit de politiek als buschauffeur en ondernemer aan de slag ging.
   
• 48. 

  Twee perioden een activistisch SP-Tweede Kamerlid. Was in 1994 met Jan Marijnissen de eerste vertegenwoordiger van zijn partij in het parlement (tot 2002) en keerde na de verkiezingen van 2006 terug voor nog een periode van vier jaar. Had diverse baantjes gehad, onder meer in de haven en in de scheepvaart en was in het Rijnmondgebied betrokken bij milieuacties. Ook in de Kamer actief op milieugebied, maar tevens woordvoerder defensie, binnenlandse zaken, volkshuisvesting en ruimtelijke ordening. Sprak altijd in ronde bewoordingen, met een kenmerkend Rotterdams accent.
   
• 49. 

  Advocaat en vakbondsjuriste bij de FNV in de D66-Tweede Kamerfracties in de jaren 2004-2012 en 2015-2017. Werd in 2006 herkozen dankzij bijna 35.000 voorkeurstemmen. In de periode tussen die lidmaatschappen ruim een jaar wethouder van Wassenaar. Als Kamerlid zat zij in de parlementaire onderzoekscommissie financieel stelsel (vanaf 2010 enquêtecommissie). Verder hield zij zich onder meer bezig met sociale zaken en pensioenwetgeving en met binnenlandse zaken. Zij diende onder andere een initatiefvoorstel in over afschaffing van de Zondagswet. Warme persoonlijkheid, maar als Kamerlid temperamentvol. Van 2018 t/m 2021 was zij wethouder in Amersfoort. Sinds november 2023 is mevrouw Koser Kaya voorzitter van de Landelijke Cliëntenraad voor mensen met een uitkering.
   
• 50. 

  Prominente D66'er die van alle markten thuis was. Hield zich in de twaalf jaar waarin hij Tweede Kamerlid was bezig met onder meer financiën, sociale zekerheid, de zorg, buitenlands beleid, defensie, media en economische zaken. Leidde bekwaam de commissie die onderzoek deed naar de uitzending van Nederlandse militairen op vredesmissies en was voorzitter van de enquêtecommissie Srebrenica. Was, gevraagd en ongevraagd, altijd bereid de pers te woord staan en zette dan op heldere wijze de standpunten van zijn partij uiteen. Voor hij Kamerlid werd hoofd voorlichting van de Sociaal-Economische Raad. Verloor in 2006 zijn zetel, omdat Fatma Koser Kaya met voorkeurstemmen werd gekozen.
   
• 51. 

  De personele samenstelling van de Tweede Kamer bestond na de verkiezingen van 2006 voor ongeveer eenderde uit nieuwkomers. Enkele Tweede Kamerleden (zoals Ton Heerts, PvdA) waren nog maar vrij recent partijlid geworden. Voor de nieuwe Tweede Kamer gold dat zij behalve tamelijk onervaren ook hoog opgeleid en redelijk regionaal gespreid was. De regionale spreiding verschilde echter per partij, zo had GroenLinks voornamelijk kandidaten uit het Westen van het land hoog op de lijst.
   
• 52. 

  Wat is er te zeggen over Tweede Kamerverkiezingen in het verleden, bijvoorbeeld over de grootste winst en het grootste verlies, over resultaten van regeringspartijen en over de kansen op succes van nieuwe partijen?