Studio Europa Maastricht interviewt 'bouwers EU'

DEN HAAG (PDC) - Onder het motto “EU-bouwers aan het woord” heeft Studio Europa Maastricht een eerste groep geïnterviewden op haar website gezet. Het is de verwachting dat er nog velen volgen.

Hoogleraar Mathieu Segers en projectleider dr. Bart Stol lanceerden hun oral history project "EU-bouwers aan het woord" op 7 december in De Witte in Den Haag. Historici en journalisten gaan de boer op om van sleutelfiguren bij de opbouw van de Europese Unie te vernemen hoe zij daarop terugkijken. Naast de verhalen van politici, diplomaten en betrokken ambtenaren komen ook de getuigenissen van onder meer opiniemakers en lobbyisten aan het woord. Via het verzamelen van o.a. persoonlijke archieven, wordt bovendien gewerkt aan de vorming van een omvangrijk Europees archief, uniek in Nederland.

Journalisten, wetenschappers en anderen geïnteresseerden, zoals studenten en middelbare scholieren, vinden daar aanknopingspunten voor hun onderzoek en opinievorming, aldus genoemd duo.

De eerste lichting, die later dus wordt aangevuld, omvat onder andere Joachim Bitterlich, destijds befaamd EU-adviseur van kanselier Kohl, Mark Eyskens, voormalig Belgisch eerste minister, Jan Timmer, oud-CEO van Philips, Nel van Dijk¹, voormalig Europarlementariër voor CPN en GroenLinks en voormalig minister van Financiën, Onno Ruding².

Over de Franse president François Mitterrand zegt Ruding dat die levenslang maar twee belangen koesterde: dat van hemzelf en die van Frankrijk. “Mitterrand had geen interesse in andere landen dan Duitsland. De kleinere zag hij zeker niet”. Ruding over de liberale euroscepticus Frits Bolkestein³: ”Het is voor mij altijd onbegrijpelijk geweest dat hij later lid werd van de Europese Commissie⁴."

De interviews zijn via een website gratis toegankelijk. Het project is opgezet in het kader van het Europees Erfgoedlabel dat de Limburg met steun van de Universiteit Maastricht heeft verworven voor het Verdrag van Maastricht.

Bron: dr. Jan Werts

• 1. 

  Voormalig CPN-lid die elf jaar het gezicht van GroenLinks in het Europees Parlement was. Strijdbaar voor vrouwenrechten, voor vervoer, voor natuur en milieu. Schreef strengere Europese regels op haar naam voor het vervoer van dieren over grote afstanden en droeg beslissend bij aan legalisering van abortus. Maar meer nog werd zij, in en buiten het parlement, bekend om haar niet aflatend gevecht tegen fraude en bedrog, te luxe regelingen en voorzieningen voor parlementariërs en voor openheid van het parlement. Daarbij schuwde zij niet het werken met een verborgen camera en het speuren, tot in ambtelijke prullenmanden toe, naar vertrouwelijke stukken. Zij was plaatsvervangend directeur van ProDemos.
   
• 2. 

  Katholieke bankdirecteur, die als minister van Financiën in de eerste twee kabinetten-Lubbers een strak bezuinigingsbeleid voerde. Door zijn beleid werd de staatsschuld belangrijk teruggebracht. Uiterst beschaafd sprekende bewindspersoon, die er van hield onbewimpeld zijn mening te geven en die als 'kille' financier te boek stond. Zijn stringente beleid en sommige van zijn uitspraken ('werklozen wonen liever in de buurt van Tante Truus dan te verhuizen') maakten hem dan ook impopulair bij kiezers ter linkerzijde. Was voor hij minister werd werkzaam in het bankwezen en bij het IMF. Keerde na zijn ministerschap terug naar de (internationale) bankwereld.
   
• 3. 

  Succesvolle en erudiete VVD-politicus, die zijn partij in 1994 en 1998 naar verkiezingsoverwinningen leidde. Afkomstig uit het bedrijfsleven (Shell) en uit hoofde van zijn functies lange tijd in het buitenland verblijvend. Was staatssecretaris van buitenlandse handel in het eerste kabinet-Lubbers en daarna een vooraanstaand VVD-Kamerlid. Volgde in 1988 Van Eekelen op als minister van Defensie en werd in 1990 politiek leider van de VVD, als tussentijdse opvolger van Voorhoeve. Bleef daarna, net als Romme (KVP) in de jaren vijftig, buiten het kabinet. Wist als geen ander het publieke debat te stimuleren door pittige uitspraken en plaatste het thema 'integratie' blijvend op de politieke agenda. In 1999-2004 Europees Commissaris voor de interne markt. Was daarna bijzonder hoogleraar in Delft en Leiden.
   
• 4. 

  Deze instelling van de Europese Unie kan worden beschouwd als het 'dagelijks bestuur' van de EU. De leden van de Europese Commissie worden 'Eurocommissarissen' genoemd. Elke Eurocommissaris is verantwoordelijk voor één of meerdere beleidsgebieden.