Van der Stoep: "Ondanks tegenwerking hebben mijn partij en ik nu al gewonnen!" - Hoofdinhoud

Morgen zijn ze er dan eindelijk: de Europese parlementsverkiezingen. Ik ben ontzettend trots dat mijn partij Artikel 50 morgen meedoet. Met 20 kanjers op de lijst hebben we nu al gewonnen!

Toen ik december 2011 alleen kwam te staan in het Europees Parlement was dat jammer, maar ook een bevrijding. Eindelijk kon ik politiek bedrijven vanuit mijn hart. Een beginselprogramma schrijven dat mijn ideeën weergaf en waarvan ik zeker ben dat het Nederland beter maakt.

Dat leidde uiteindelijk tot de partij Artikel 50, een klassiek-liberale eurosceptische ledenpartij. Ik ben er apetrots op.

Gelukkig waren er veel meer mensen die zich in mijn denkbeelden konden vinden. Zelfs zoveel mensen dat ik niet eens hoefde mee te schrijven aan ons verkiezingsprogramma. De lijst heb ik wel zelf opgesteld. Uiteindelijk een lijst van 21, maar het hadden er wel 100 kunnen zijn.

Het blijft bijzonder om het enthousiasme te merken van vele mensen. Mensen die je ideeën omarmen en met je verder willen. Ik kan niet genoeg zeggen hoe bijzonder ik dit allemaal vind!

Maar, we werden ook tegengewerkt door het Europees Parlement. Meedoen aan de verkiezingen is niet altijd vanzelfsprekend geweest. Het heeft me tot nu toe tienduizenden euro’s persoonlijk kapitaal gekost, ik schat zelf zo’n 50.000 en er staan er nog 30.000 open. Ik zit dieper in de schulden dan voordat ik het Europees Parlement in ging, met dank aan datzelfde Europees Parlement.

Nadat ik samen met Tom Staal van Geenstijl filmpjes heb gemaakt over het Europees Parlement in Brussel en Straatsburg werd ik door het Europees Parlement in alles tegengewerkt. Ik had dit eerder meegemaakt, maar niet zo sneaky, gemeen en illegaal.

Ik noem het illegaal omdat ze weten dat ik ze voor de rechter kan slepen en dan kost het me nog meer geld, wat ik niet heb en die procedure duurt zo twee jaar.

Wat is het geval? Op 1 februari jl. heb ik een congres georganiseerd. Een anti-EU congres. Met als sprekers onder andere Thierry Baudet en de UKIP-Europarlementariers en persoonlijk goede vrienden Roger Helmer en Paul Nuttall.

Dit congres zou betaald worden uit een jaarlijkse pot (€40.000), bedoeld voor dit soort evenementen. Ik had er nog geen cent van uitgegeven het jaar daarvoor, dus zou de helft daarvan doorgesluisd worden en zou ik zo’n €60.000 voor het congres over hebben. Ik had een bedrijf ingehuurd dat hierin gespecialiseerd was en de Koninklijke Schouwburg in Den Haag afgehuurd. Met een goede opkomt was het Anti-EU congres een groot succes!

Toen kwam de spreekwoordelijke kater. Op voorhand hadden wij alles besproken met de diensten van het Europees Parlement, van de snacks tot de sprekers en alles wat je maar kon bedenken. Alles was met de verantwoordelijke ambtenaren besproken, voor elk detail hebben ze akkoord gegeven, ondanks dat het een Anti-EU congres was. Dit hebben we ook gedeeltelijk op papier (Ik hou van bij mensen langsgaan i.p.v. ze 1000 keer te mailen).

Maar… wat bleek. Ná het congres:

„Sorry, we betalen niet, het was een campagneactiviteit”, aldus dezelfde ambtenaren die eerst toestemming hadden gegeven. Het was te idioot voor woorden. Dit is dus echt gebeurd. We waren flabbergasted. We zijn in beroep gegaan bij de hoogste ambtenaar (vallend onder de Voorzitter, mijn grote vriend Martin Schulz).

Ook zij waren onvermurwbaar. Ondanks dat we perfect konden aantonen dat alles viel onder de regels en dat er toestemming was gegeven, bleven ze bij hun standpunt: „er wordt niet betaald”. Het was te stupide voor woorden. Zij konden interpreteren wat ze wilden en mij met een grote schuld opzadelen. Omdat ze werkelijk maanden tegen me hebben gelogen, weet ik zeker dat de opdracht van hogerhand als wraak kwam voor mijn optredens met Geenstijl, die overal in Europa de pers hebben gehaald...afgezien van onze NPO en bijna alle Nederlandse dagbladen.

Daar stonden we dan, met een rekening van €50.000 waar ik hoofdelijk voor aansprakelijk ben, een campagnebudget van €20.000 dat ik uit mijn eigen zak moest betalen en een rekening van de Kiesraad van €11.250 om mee te mogen doen aan de verkiezingen.

Meedoen aan de verkiezingen was ineens niet meer zo vanzelfsprekend. Stel dat we geen zetel zouden halen? Dan zou ik al mijn wachtgeld direct moeten afstaan. Toch heb ik geen seconde getwijfeld. Het Europees Parlement zou niet zo makkelijk van me af komen. Liever blut en met opgeheven hoofd dan wat extra geld en me door eurofiele bureaucraten laten neerslaan.

Daarom hebben we nu al gewonnen! Ik heb de belastingbetaler afgelopen jaren miljarden bespaard, heb open en eerlijk laten zien hoe het er aan toe gaat in het Europees Parlement en hoe de geldstromen lopen.

Natuurlijk zou ik graag doorgaan met dit werk, maar mochten we onverhoopt morgen geen zetel halen dan ben ik ook tevreden, omdat we meedoen en een echte keuze zijn voor mensen. Het belangrijkste is niet mijn baan (die ik toch al wilde opheffen), maar dat we meedoen. WEL STEMMEN MORGEN!!!

Wat twee en een half jaar geleden begon en onmogelijk leek is toch waarheid geworden. Op mijn 31e werd ik partijvoorzitter van mijn eigen partij. Nu staan we op morgen op uw stemformulier, ondanks de tegenwerking van het Europees Parlement.

Morgen is de eerste test voor Artikel 50, daarna komen de Provinciale Verkiezingen/Senaat, maar nog beter zou het zijn als het kabinet valt en we eerst nog kunnen meedoen aan de Tweede Kamerverkiezingen. Wij zijn er klaar voor dankzij de meer dan 1000 leden die we in korte tijd rijker zijn geworden en de vele vele vrijwilligers die zich in hebben gezet. Ik kan ze niet genoeg bedanken. Mijn ideeën zijn nu onze ideeën.

Ik wens iedereen veel wijsheid toe morgen en hoop natuurlijk dat u morgen op lijst 9 stemt!

Het onmogelijke mogelijk maken, ondanks tegenwerking, ook van de landelijke pers. Ik ben apetrots. Ongeacht de uitslag.

Ik heb al gewonnen, dat neemt niemand me af.

Met hartelijke groet,

Daniël van der Stoep, lijsttrekker en voorzitter van Artikel50.