Verpleeghuiszorg moet je ervaren - Main contents
Verpleeghuiszorg moet je zelf ervaren om echt te weten wat er allemaal gebeurt. Met die gedachte ging PvdA Tweede Kamerlid Marith Volp onlangs op bezoek bij Viattence om 24 uur te ondervinden hoe het nu echt is in de zorg.
De verpleeghuiszorg is veel in het nieuws. En dat is ook helemaal niet gek. Er is de laatste jaren veel verbeterd in de verpleeghuizen, maar dat betekent niet dat het altijd goed gaat. Door de soms schrijnende verhalen in de krant en op televisie ontstaat er een negatief beeld. Maar is dit ook echt zoals het er dagelijks in een verpleeghuis aan toegaat?
Ophef over het ‘plascontract’
Marith Volp is Tweede Kamerlid voor de Partij van de Arbeid. Door bestuurder Laurent de Vries van zorgorganisatie Viattence werd zij uitgenodigd om 24 uur door te brengen in één van hun huizen. En die uitnodiging nam zij graag aan. Marith: “Ik breng, sinds ik woordvoerder langdurige zorg ben, vrijwel elke week een bezoek aan een instelling. Maar dat zijn vaak korte bezoeken. Te kort om echt te ervaren hoe het in een verpleeghuis is. En zeker na de afgelopen weken, met al het nieuws over het ‘plascontract’, merk ik hoe belangrijk het is om ook te benoemen wat er goed gaat. We hebben als Kamerleden een controlerende taak en dus moeten we problemen aankaarten. Tegelijkertijd is het belangrijk om te waken voor een eenzijdig beeld van de verpleeghuiszorg. Ik vind het belangrijk geen incidentpolitiek te bedrijven maar patroonpolitiek. Is het plascontract een incident of een patroon. En wat ligt hieraan ten grondslag?”
Bewoners snel onrustig
Het verblijf was op de kleinschalige afdeling voor psychogeriatrische cliënten. Twee woonkamers met zestien bewoners. De verzorging verdeelt hun tijd over iedereen die er woont. Soms is dat lastig, bijvoorbeeld als een van de bewoners erg onrustig is of naar het toilet moet. Marith: “Ik was diep onder de indruk van hoe liefdevol de verzorging omgaat met de bewoners. Fysiek contact, zoals even een hand vasthouden of iemand omarmen vermindert vaak onrust en kan ervoor zorgen dat mensen weer handelbaar worden. Het brengt dilemma’s met zich mee. Waar is wel tijd voor en waarvoor niet?”
Wat zijn de dilemma’s?
Dit zijn dilemma’s waar zorgmedewerkers iedere dag tegenaan lopen. Trek je wat extra tijd uit. Hoe maak je tijd voor een praatje maar zorg je dat het zorgdossier wordt bijgehouden? Het is belangrijk dat hygiëne en veiligheid op orde zijn maar de controles kosten ook tijd. Er wordt veel gevraagd van zorgverleners en de ervaren regeldruk is hoog. Hoe kan daarin een goede balans worden gevonden?
Wie wil nog werken in de zorg?
Ook Marith Volp ziet met deze dilemma’s. Marith: “In de Tweede Kamer wordt veel gesproken over hoe ervoor kan worden gezorgd dat de zorg in verpleeghuizen beter kan en wat er nodig is om dat te controleren. Hoe kan voorkomen worden dat er teveel formulieren moeten worden ingevuld, maar kan tegelijkertijd de medicatieveiligheid worden gegarandeerd? Hoe wordt omgegaan met de lijst van de IGZ? Hoe kan ervoor gezorgd worden dat de minder goed presterende verpleeghuizen weer betere zorg leveren? Mensen moeten kunnen vertrouwen op goede zorg, zeker kwetsbare ouderen. En het is zo belangrijk om te realiseren wat het effect is van hoe incidenten het vertrouwen in die goede zorg schaadt. Wie wil er nou nog werken in de zorg als er alleen maar vreselijke verhalen over worden verteld?”
Verpleeghuiszorg veranderen?
Maar wat moet er dan gebeuren? Marith geeft aan dat er geen gemakkelijke oplossing is. “Het is belangrijk dat mensen weer vertrouwen krijgen in de zorg. Dat er een goede balans wordt gevonden tussen regels en aandacht. Juist voor de verzorgenden die ik zo hard heb zien werken, zo liefdevol heb zien zorgen tijdens die 24 uur. Zij snappen als geen ander dat er afspraken en regels moeten zijn, maar hebben ook dagelijks te maken met al die aspecten van zorg die niet in regeltjes te vatten zijn. Het is maatwerk, waarbij regels niet in de weg mogen staan. Ik zou graag zien dat er op dit onderwerp geen politieke competitie wordt gevoerd maar dat in de Kamer gezamenlijk wordt opgetrokken. Op zoek naar de juiste mix tussen regels en tijd. Een evenwicht tussen dossiers bijhouden en dossiers even opzij leggen.”
Meer informatie