Toespraak partijvoorzitter Hans Huibers op het partijcongres - Hoofdinhoud

Bijna 11 maanden geleden zijn we met een geheel nieuw Landelijk Bestuur aan de grote opgave begonnen om van het CDA weer de verbindende partij in het midden van de samenleving te maken.

Ik neem u graag mee door een bewogen jaar, maar eerst wil ik een paar mensen bedanken voor hun inzet de afgelopen jaren. In die uiterst moeilijke, door corona gedomineerde periode, gaven ook CDA’ers leiding aan onze partij en namen verantwoordelijkheid. Van het toenmalig CDA-bestuur namen we al afscheid, maar door omstandigheden niet van onze toenmalige bewindslieden. Wopke en Hugo gingen door in het nieuwe kabinet, Raymond Knops werd opnieuw Kamerlid. Zij zijn hier, net als Ank Bijleveld en Mona Keijzer. Ferd Grapperhaus kon hier door privé omstandigheden onmogelijk zijn, maar groet iedereen zeer hartelijk. Ik wil jullie namens ons allemaal bedanken voor alles wat jullie voor ons land en voor het CDA hebben betekend. En weet één ding, we zijn één familie. Fijn dat jullie er zijn en we blijven verbonden. Dank jullie wel!!

We moeten vandaag van nog iemand afscheid nemen. Onze nieuwe vicevoorzitter Mirjam van ’t Veld moest vanwege persoonlijke omstandigheden terugtreden. Mirjam, we zeiden na 5 weken dat het leek alsof we al 5 jaar samenwerkten. Dank dat ook jij niet aan de zijlijn bleef staan, maar je rug rechtte en in de arena stapte. Dank voor klankbord en maatje zijn. Veel sterkte met het herstel en je komt weer terug in ons midden!

Toen we een klein jaar geleden begonnen was de sfeer nog niet om naar huis te schrijven. Weinig vertrouwen tussen “Den Haag” en het land, veel bezorgdheid. Ik kreeg talloze brieven, mailtjes, telefoontjes. In diezelfde periode startte het nieuwe kabinet en werd het Regeerakkoord gepresenteerd. Stap voor stap bouwen we aan één Team CDA: op landelijk niveau, kabinet, fractie en partij. Maar óók om de verbinding met het land te herstellen.

De eerste lakmoesproef waren de Gemeenteraadsverkiezingen. De resultaten waren per gemeente zeer divers, ondanks het landelijke beeld. De goede voorbeelden, in stad en platteland, bieden uitstekende input om te werken aan de revitalisering van onze vereniging.

Inmiddels heb ik in de afgelopen maanden 75 afdelingen bezocht. De landkaart op mijn kantoor kleurt steeds groener. Die bijeenkomsten en gesprekken verlopen regelmatig langs eenzelfde patroon. Eerst de chagrijn eruit en dan kijken we alleen nog maar vooruit. De noodzaak veel meer uit te gaan van ons eigen verhaal, méér kleur op de wangen, méér trots en zelfvertrouwen, de verbinding tussen Den Haag en lokaal. Maar bovenal de opdracht om naast de mensen te staan en permanent zichtbaar te zijn in de samenleving. We kijken ook in de spiegel van de afdeling zelf. Als we de partij van de samenleving willen zijn, moeten we het ook zélf waarmaken. Dat is de sleutel tot succes. De afdelingen die het goed hebben gedaan bewijzen dat!

We hebben het in die gesprekken over de tekenen van hoop.

Ik spreek veel met nieuwe leden. Ik vraag ze allemaal: waarom word je lid van het CDA. En ze zeggen allemaal in eigen bewoordingen: waarden en normen, fatsoen, respect, gezin, gemeenschap, vereniging, verbinden, mét de mensen. Het CDA heeft écht een unique selling point. Wij zijn de partij van minder ik, meer wij. De partij van samen.

Daarmee positioneren we ons radicaal tegenover de ik-partijen van VVD, GroenLinks en D’66. Dat leidt tot fundamenteel andere keuzes. Minder Den Haag, méér de regio. Minder systeem, méér de menselijke maat. Minder markt en overheid, maar vertrouwen in de samenleving. Mét de mensen, en niet over hun hoofden.

En daarmee is het CDA ook het antwoord op de populisten van rechts én links. Met roepen alleen kom je er niet. Stap in de arena, neem verantwoordelijkheid! Er zijn teveel mensen die op de tribune gaan zitten en zeggen dat het anders moet. Oók in onze eigen partij. Zet het om in positieve energie. Dat heb ik ook gedaan toen ik me kandidaat stelde als voorzitter.

Schouders eronder, rug rechten. Net als die 7000 CDA’ers die zich kandideerden voor de gemeenteraadsverkiezingen. Geen enkele partij kan dat zeggen. Ook nu weer voor de Statenverkiezingen. Jullie geven het goede voorbeeld. Ik denk in het bijzonder aan diegenen, die de afgelopen jaren zijn bedreigd of onder druk zijn gezet om te stoppen. Ik ben trots op het feit dat jullie je weer kandidaat hebben gesteld. Wij staan zij aan zij met jullie.

Bij de laatste Raadsverkiezingen hadden we in 100 gemeenten een lijsttrekker onder de 40 jaar. We zijn al een paar keer in een informeel netwerk bij elkaar geweest en ik heb steeds gezegd: jullie zijn de toekomst van de partij en de partij van de toekomst! En ook vandaag zijn er weer heel veel aanwezig. Ik wil graag iedereen horen die onder de 40 is!! En speciaal voor Holke Flapper en het Seniorenberaad: mag ik ook onze AOW’ers horen!! We zijn de partij van jong én oud, van stad én platteland

Oud en jong een plek geven in onze partij, daar gaan we mee door. Deze week heb ik 75 ervaren CDA’ers gevraagd om zich in een soort buddy systeem te verbinden aan jonge talentvolle en ambitieuze leden onder 25 jaar. Ik kom uit een generatie toen ik jong was het CDA de partij die midden in het machtscentrum stond. Wij zeiden als jongeren, “het gaat om inhoud, om idealen, om kernwaarden”. Er groeit een nieuwe generatie in onze partij op , die zegt: “wij willen vanuit die inhoud, idealen en kernwaarden weer op zoek naar verantwoordelijkheid”. Die twee generaties gaan we met elkaar verbinden. Ook dat wordt weer een informeel netwerk waar energie in zit.

Dames en heren, het motto van dit Congres is ‘minder ik, meer wij’. We staan aan de vooravond van Provinciale Statenverkiezingen. Die kunnen we alleen winnen als we met zelfvertrouwen ons eigen verhaal houden, trots zijn op dat wat ons onderscheid van alle andere partijen. Met herkenbare kandidaten en actief tot in de haarvaten van onze samenleving. Ik geloof in ons eigen verhaal, ik heb vertrouwen in onze mensen. We moeten het samen doen. Ik roep u allemaal op, doe met ons mee.

We zijn samen Team CDA!!