Toespraak herdenking Aramese Genocide (1915) in Enschede - Hoofdinhoud
Toespraak gehouden tijdens de herdenking van de Aramese genocide (1915) in het Volkspark te Enschede op dinsdag 15 juni 2021
Hoogeerwaarde heer aartspriester Akman,
Weleerwaardere heren priesters,
Weleerwaarde heer opperrabijn Jacobs,
Geachte dames en heren, sprekers,
Geachte bestuursleden van Comité 1915 en de Aramese organisaties,
Vandaag herdenken we hier plechtig de Aramese christenen uit het Ottomaanse Rijk en Noordwest-Perzië die in 1915 slachtoffers werden van genocide. Als lid van het Europees Parlement heb ik mij de afgelopen jaren met u, inwoners van deze regio, deze stad en Nederland, uitgesproken over het lot van het Aramese, in hun eigen taal Suryoye, en andere christelijke volken in het huidige Midden-Oosten. De etnische zuivering door terreurorganisatie I.S. tegen deze minderheden hebben wij als Europees Parlement in 2016 terecht als genocidaal veroordeeld. In datzelfde jaar hielden wij als EVP-Fractie een conferentie over de voortdurende uitroeiing van Aramese christenen in de regio. Hoeveel te meer moet dan de Sayfo, de genocide in 1915 op honderdduizenden leden van datzelfde volk onder het regime van de Jonge Turken, officieel erkend worden als genocide, als een volkenmoord! In het Europees Parlement heb ik me met collega’s succesvol ingezet voor de erkenning van de Armeense Genocide in datzelfde onheilsjaar 1915. Tegelijk met de anderhalf miljoen vermoorde Armeniërs (én Pontische Grieken) werden vanaf 1915 tot 1920 óók honderdduizenden Arameeërs uitgeroeid door hetzelfde Ottomaanse, seculier-nationalistische Jong-Turkse regime, daarbij geholpen door lokale clans en moslimmilities. Het extreem-nationalistische Jong Turkse regime en zijn lokale helpers dreven honderdduizenden Aramese christenen met geweld de woestijn in; ze deporteerden, verhongerden en vermoordden hen.
De erkenning van de Sayfo als genocide vindt sinds de erkenning door Zweden in 2010 steeds meer gehoor in de wereld. In 2018 heeft de Tweede Kamer, net zoals de Duitse Bundestag, de genocide op de Aramese christenen erkend, zoals ze eerder ook de genocide op de Armeniërs erkenden. Het wordt tijd dat ook de andere Europese landen en de gehele Europese Unie de Sayfo officieel als genocide erkennen! Op mijn inzet kunt u daarbij rekenen komende jaren. En daarbij – dat mag ik hier toch wel zeggen – heb ik ook onze Pieter Omtzigt nodig.
Dit zal een langdurig, moeilijk proces zijn op ons continent dat getraumatiseerd is door de verschrikkingen van de Holocaust, de Shoa, en etnische zuiveringen, maar het is nodig. Alleen door erkenning van deze historische gebeurtenissen is vrede, heling en verzoening mogelijk. Ik kijk ook naar de Turkse sprekers en organisaties hier – wat goed dat u hier aanwezig bent. Waar genocide ontkend wordt en ontkend blijft, volgen immers nieuw geweld, nieuwe volkenmoorden en etnische zuiveringen.
Dat hebben we de laatste jaren in het Midden-Oosten gezien. Bovendien aanschouwen wij nu in Zuidoost-Turkije en andere landen in de regio dat de laatste aanwezige resten van de Aramese taal, cultuur, religie en bevolking dreigen te worden uitgewist en onderdrukt. Dat mogen we als Europa (EU) niet laten gebeuren. De westerse landen zijn door internationale verdragen verplicht om zulke culturele voltooiing van de genocide (106 jaar geleden begonnen) te voorkomen. Formele erkenning van de genocide maakt daarvan een onmisbaar onderdeel uit: daartoe roep ik hierbij Brussel en Den Haag op!
Annie Schreijer-Pierik is lid van het Europees Parlement namens het CDA (EVP-Fractie).