Welkom terug - Hoofdinhoud

Over onderwijs in Corona-tijd valt veel te zeggen. Over de stress die het oplevert als je moet werken onder volkomen andere omstandigheden. Over de mogelijkheden en onmogelijkheden van online lessen. Over vermeende leerachterstanden, aangepaste toetsroosters, overgangsnormen en andere flauwekul. De echte stress zit hem in het missen van de ander. En daar komt vandaag (gedeeltelijk) een einde aan.

Ja, het is spannend dat de scholen weer open gaan. Voor het RIVM en de regering vast ook. En voor leraren en leerlingen. Hoe gaan we om met de veiligheidsregels? Hoe sluiten we het schooljaar op een zo goed mogelijke manier af. Maar vooral, hoe gaat het met mijn collega, mijn klasgenoot, mijn vriend of vriendin? Hoe heeft iedereen deze lastige tijd doorstaan? En hoe geef ik mezelf een houding nu we elkaar weer zien?

Ik zag foto’s van scholen die leerlingen ontvangen met een rode loper, met een haag van ballonnen, met muziek. En het ontroert me. Het gesprek van de dag zal wel weer gaan over demonstraties op de dam. En wat iedereen daar dan van vindt. Natuurlijk snap ik dat. Maar mijn nieuws van de dag is dat er, weliswaar met extra maatregelen, weer plek is voor ontmoeting op school. Voor aandacht, voor liefde en voor elkaar.