Blog Boerderij.nl Annie Schreijer-Pierik: ‘Green Deal EU, op je tellen passen!’ - Hoofdinhoud
Green Deal EU, op je tellen passen!
De stikstofdiscussie, omstreden data en de enorme onzekerheid bij boeren, tuinders en vissers gaan mij aan het hart. Het jaar 2020 is echter niet alleen voor de Nederlandse landbouw een beslissend jaar. Ook op Europees niveau zal 2020, nog afgezien van de Brexit-gevolgen, voor de land- en tuinbouw een politiek cruciaal jaar blijken. De invloed van de ´groene macht´ neemt toe, het realisme neemt evenredig af. Politiek is een keihard vak, zeker als de belangen van boeren en tuinders je ter harte gaan – zowel binnen als buiten de partijpolitiek. De gang van zaken rondom de eis in de Green Deal-resolutie van het Europees Parlement over radicale uitbreiding van de oppervlakte van Natura 2000-netwerken en de oproep tot het sluiten van bijna een derde van onze visgronden voor beschermde mariene gebieden zijn voor mij onaanvaardbaar.
U kent de rechtspraak over Natura 2000 en de enorme stikstofproblemen die het huidige Natura 2000-areaal nu al voor ons beknelde land oplevert. Ik ben zeer bezorgd over het uitroken van boerengezinnen en zelfs hele buurtschappen rondom Natura 2000 in Nederland. Ook het beleid van groene collega-politici die de sociaal-economische effecten, van de Green Deal en aanwijzing van extra Natura 2000-gebieden niet wilden laten beoordelen, baren mij grote zorgen.
Er komt veel op de sector af en er is in Brussel veel werk te doen. De concrete wetsvoorstellen over de EU-Green Deal zullen behandeld worden in de komende twee jaar. Tegelijkertijd gaat in onze landbouwcommissie het proces van de herziening van het Europees gemeenschappelijk landbouwbeleid – met (overigens terecht) meer aandacht voor ecosysteemdiensten voor biodiversiteit, milieu en water – onherroepelijk door. Maar bij Haagse en Brusselse beleidsmakers en (mede)wetgevers bestaat nog onvoldoende oog voor de kansrijke en positieve rol die boeren en tuinders in de Green Deal zouden kunnen spelen, zoals een marktconform beloond agrarisch natuurbeheer, CO2-vastlegging in de bodem of –hergebruik in kassen en mineralenconcentraat uit bewerkte mest als CO2-arme groene meststof.
Daarnaast ging Eurocommissaris van Landbouw ook zijn boekje nog even te buiten. Wojciechowski stuurde een bericht de wereld in waarin hij de veedichtheid van de dierhouderij in genoemde en andere landen “als onderdeel van de Green Deal” aanviel en stelde dat “het noodzakelijk is het probleem van intensieve varkenshouderij te benoemen, want landbouw moet duurzaam zijn.” Over de melkvee- en rundveedichtheid verspreidde hij hetzelfde.
Een ongelooflijke en kortzichtige uitlating van de Eurocommissaris. De Eurocommissaris lijkt zo te spreken met een eigen nationale agenda voor de vergroting van de Poolse varkensproductie op dezelfde EU-markt ten kosten en ten nadele van Belgen, Nederlanders en Denen. De Europese Commissie mag zich nooit opwerpen als centralistische overheidsmacht die de veestapel even gaat herverdelen over de EU-landen. Duurzaamheid is veel complexer en gaat om veel meer dan het aantal dieren per hectare in een lidstaat. Zullen we even kijken naar de voederconversie, de klimaat- en ecologische voetafdruk per geproduceerde kilo varkensvlees in andere lidstaten? Zullen wij het niveau van voedselveiligheid, biosecurity en dierenwelzijn gaan vergelijken? Europese landbouwpolitiek mag op geen enkele wijze gericht worden op productieverschuiving. De Nederlandse veehouderij behoort tot de duurzaamste van de Europese Unie. Als de landbouwcommissaris dit soort uitlatingen had gedaan tijdens zijn moeizame tweede hoorzitting vorige herfst, zou hij mijn stem en die van vele collega´s niet verworven hebben.
Politieke inbreng vanuit realistische, daadwerkelijk groene praktijkdeskundigheid van ondernemers, boeren, tuinders, vissers en wildbeheerders is onmisbaar om dit tekentafelbeleid bij te sturen. Haalbaar, betaalbaar en uitvoerbaar. Niet voor groene luchtfietserij, maar voor echt rentmeesterschap.
Mijn blog op Boerderij.nl is ook HIER te lezen.