Richtlijn 2019/1995 - Wijziging van Richtlijn 2006/112/EG wat betreft de bepalingen inzake afstandsverkopen en bepaalde binnenlandse leveringen van goederen - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 310/1

In Richtlijn 2006/112/EG van de Raad (3), zoals gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2017/2455 van de Raad (4), is bepaald dat indien een belastingplichtige via het gebruik van een elektronische interface, zoals een marktplaats, platform, portaal of soortgelijk middel, hetzij afstandsverkopen van uit een derdelandsgebied of een derde land ingevoerde goederen in zendingen met een intrinsieke waarde van maximaal 150 EUR faciliteert, hetzij de levering van goederen binnen de Gemeenschap door een niet in de Gemeenschap gevestigde belastingplichtige aan een niet-belastingplichtige faciliteert, de belastingplichtige die de levering faciliteert, wordt geacht die goederen zelf te hebben ontvangen en geleverd. Aangezien die richtlijn één enkele levering opsplitst in twee leveringen, moet worden bepaald aan welke van deze leveringen de verzending of het vervoer van de goederen moet worden toegerekend teneinde hun plaats goed te kunnen bepalen. Voorts moet ervoor worden gezorgd dat het belastbare feit van deze twee leveringen op hetzelfde tijdstip plaatsvindt.

Aangezien een belastingplichtige die via een elektronische interface de levering van goederen aan een niet-belastingplichtige in de Gemeenschap faciliteert, de aan een niet in de Gemeenschap gevestigde leverancier betaalde belasting over de toegevoegde waarde (btw) volgens de bestaande regels in aftrek kan brengen, bestaat het risico dat laatstgenoemde de btw niet aan de belastingautoriteiten betaalt. Om dat risico te vermijden, dient de levering van de leverancier die de goederen via een elektronische interface verkoopt, vrijgesteld te zijn van btw, en moet die leverancier tegelijk het recht krijgen de door hem betaalde voorbelasting met betrekking tot de aankoop of invoer van de geleverde goederen in aftrek te brengen. Daartoe moet de leverancier altijd geregistreerd zijn in de lidstaat waar hij deze goederen heeft verworven of ingevoerd.

Bovendien zouden niet in de Gemeenschap gevestigde leveranciers die gebruikmaken van een elektronische interface voor de verkoop van goederen, voorraden kunnen aanhouden in verschillende lidstaten en in aanvulling op de intracommunautaire afstandsverkopen van goederen, goederen uit deze voorraad kunnen leveren aan afnemers in dezelfde lidstaat. Momenteel vallen dergelijke leveringen niet onder de bijzondere regeling voor intracommunautaire afstandsverkopen van goederen en voor diensten verricht door in de Gemeenschap doch niet in de lidstaat van verbruik gevestigde belastingplichtigen. Om de administratieve lasten te verlichten, moet aan de belastingplichtigen die de levering van goederen aan niet‐belastingplichtigen in de Gemeenschap via een elektronische interface faciliteren en die geacht worden de goederen zelf te hebben ontvangen en geleverd, eveneens worden toegestaan deze bijzondere regeling te gebruiken voor de aangifte en de betaling van btw voor die binnenlandse leveringen.

Met het oog op de samenhang tussen de betaling van btw en van invoerrechten bij de invoer van goederen, moet de termijn voor de betaling van btw bij invoer aan de douane, indien de bijzondere regeling voor de aangifte en de...