Open house, gekkenhuis - Hoofdinhoud
Innovatie is belangrijk zullen veel mensen (terecht) denken. En innovatie komt (wellicht) eerder van nieuwe dan van traditionele instellingen. Het is dus niet zo vreemd dat gemeenten meer aanbieders willen contracteren. Dat kan gemakkelijk. Bijvoorbeeld met een zogenaamde Open house model. Het Open house model is geen aanbesteding maar een inkoopmodel waarbij iedere Jeugdhulpaanbieder, die zich ertoe verbindt om de betrokken diensten te leveren tegen vooraf vastgestelde voorwaarden, kan toetreden.
Veel gemeenten hebben contracten met honderd, tweehonderd of nog meer jeugdhulpaanbieders. Het is voor gemeenten vrijwel onmogelijk om die aanbieders goed in beeld te hebben. Vaak wordt aan de voorkant ook niet serieus gecontroleerd of de aanbieders wel echt voldoen aan de gestelde eisen. Aan de voorkant is het vertrouwen groot. Aan de achterkant is de vraag om verantwoording van tijd en geld vaak ook erg groot. In mijn denken kan dat beter andersom.
Dat het wel verstandig is om wat meer dan enkel de traditionele aanbieders te contracteren: dat geloof ik wel. Maar honderden aanbieders in beeld houden is gewoon niet meer te doen. “Ja maar”, reageerde iemand op mijn blog, ” het gaat niet om de hoeveelheid aanbieders. Het gaat om de verwijzingen. De meeste zorg wordt nog steeds door de traditionele aanbieders geleverd.” Dat kan zo zijn. Maar aanbieders die een contract hebben bij een gemeente gaan heus niet wachten tot de klanten naar hen toe komen. Die gaan klanten werven. En gelijk hebben ze.
Dat werven van klanten door zorgaanbieders gaat op veel manieren. Uiteraard via de website. Maar dat is voor amateurs. Veel beter gaat dat wanneer je de doelgroep rechtstreeks benadert. Op scholen bijvoorbeeld. Of, wanneer je jeugdzorg aanbiedt voor mensen met een bepaalde culturele achtergrond, in de moskee of het verenigingsgebouw. De echte professionals pakken het nog beter aan. Die maken, net als politieke partijen, gebruik van Facebook. Het is naïef te denken dat alle honderden nieuwe ondernemers zich zullen gedragen als traditionele zorginstellingen. Wie oplossingen verkoopt, zoekt problemen.
Ik begrijp het wel die Open house methode. Het is lekker gemakkelijk. En je laat veel innovatieve ondernemers tot de markt toe. Dat is niet alleen maar slecht. Maar aan al het goede zit een grens. Honderden aanbieders zijn gewoon niet meer goed in beeld te houden. En dat is, zeker wanneer je de voordeur wagenwijd open zet en niet of nauwelijks meer controleert of al die aanbieders eigenlijk wel deugen, toch een kleine heroverweging waard.