Notre Dame - Hoofdinhoud

Wat kun je als Parijzenaar bij het zien van een brandende Notre Dame anders doen dan samen zingen, bidden of stil zijn? Je kerk, kathedraal, historisch erfgoed, een deel van jezelf gaat verloren. Grote woorden zijn nooit groot genoeg. Jonge Parijzenaars die kijkend naar de vlammen samen het Ave Maria zingen, het is een ontroerend beeld. Wat kunnen ze anders?

Je hoeft niet gelovig te zijn om geraakt te worden door deze brand. Het is een van de grote toeristische trekpleisters van Parijs. Het symbool van (katholiek) Frankrijk. Een prachtig stukje middeleeuwse architectuur. Generaties vakmensen hebben het beste van zichzelf gegeven om dit tot stand te brengen. Een avond is genoeg om het voor een groot deel te verwoesten. Het is nauwelijks te bevatten.

Wanneer een gebouw als de Notre Dame in vlammen opgaat, laat dat niemand onberoerd. Mensen reageren en twitter ontploft. De eerste (complot) theorieën gaan het internet al weer over. Een enkele wereldleider kan het niet laten de Parijse brandweer uit te leggen hoe ze hun werk moeten doen. Natuurlijk. Uiteindelijk is het maar een gebouw. Wij, Frankrijk, de kerk, we zullen het wel overleven. Ons past vooral bescheidenheid. Zwijgen, bidden, zingen. Wat kunnen we anders?