Plucheplakkers? - Hoofdinhoud

Zaterdag campagnedag. Vele vrijwilligers van allerlei politieke partijen hebben vandaag weer en wind getrotseerd om op markten, pleinen en in winkelcentra het winkelend publiek te overtuigen van het nut van een gang naar de stembus. En het liefst een stem op de eigen partij. Dat is niet per se een leuke bezigheid. Leuke gesprekjes wisselen zich af met boze blikken. En af en toe een sneer. ‘Plucheplakkers’.

Ik heb vandaag drie afdelingen bezocht. Helmond, Veldhoven en Eindhoven. En met de vele vrijwilligers mee geflyerd. Ik hou er van. Je bent volksvertegenwoordig of niet. Ik vind het fijn met mensen te spreken. Gelukkig staat het CDA er tegenwoordig weer goed op bij de meeste mensen. En zijn de meeste reacties, ondanks het slechte weer, positief. Maar er zijn uitzonderingen. Mensen die denken dat politici en vrijwilligers vooral bezig zijn met hun welbegrepen eigenbelang.

Ik begrijp best dat sommige mensen teleurgesteld zijn in de politiek en in sommige politici. Al moeten we nu ook niet overdrijven. Er is geen land ter wereld waar het beter is dan in Nederland. En nooit in de geschiedenis was het beter dan nu. Je moet er als vrijwilliger maar tegen kunnen. Je betaalt keurig je lidmaatschap van een politieke partij, om op een vrije zaterdag in de kou en regen een roos, tomatensponsje of CDA-appeltje uit te delen. Dan ben je geen plucheplakker. Dan ben je een held die zich belangeloos inzet voor onze democratie.

Ik vond het een leuke, nuttige en geslaagde campagnedag. In Helmond, waar de lokale afdeling een ludieke actie had bedacht met letterlijk ‘een groot hart voor de zaak’. Eentje van hout welteverstaan. In Veldhoven, waar een gezellige club CDA’ ers in gesprek ging met het winkelend publiek. En in Eindhoven (Woensel) waar het winkelcentrum door de flyerende CDA-mensen groen gekleurd werd. En in zoveel andere steden, dorpen en wijken waar vrijwilligers zich inzetten voor onze democratie. Van welke partij je ook bent, die inzet verdient waardering. Chapeau!