Reclame op scholen leidt tot dure jeugdhulp - Hoofdinhoud

In Pijnacker-Nootdorp waren ze geschrokken. De kosten voor de jeugd GGZ liepen gierend uit de klauwen. Dat schrijft ‘Binnenlands Bestuur’. Tijd voor onderzoek. En wat bleek? Zorgaanbieders hielden spreekuren op scholen en gaven ouders een min of meer voorgedrukte verwijzing mee, waarmee ze alleen nog even langs de huisarts hoefden. Dat werkte prima. Dat was gouden handel.

Dat zich zorginstelling noemende bedrijven mensen in dienst nemen die op deze manier patiënten (ik bedoel klanten) moeten werven wist ik al. Ik heb vorige week gesolliciteerd op zo’n functie. Ik schreef een ronkende sollicitatiebrief waarin ik uitlegde hoe ze op dubieuze wijze hun omzet aan het vergroten waren. Dat ik dat nog beter kon. En dat ik daar graag met ze over in gesprek zou willen. “In afwachting van uw afwijzing verblijf ik, met vriendelijke groet, Rene Peters.” Ik heb er nog niks op gehoord.

Weet je wat mij langzamerhand begint te irriteren? Dat zoveel gemeenten zeggen dat ze geld tekort komen op het gebied van jeugdzorg. En dat zoveel gemeenten aangeven dat de aantallen kinderen dat jeugdhulp ‘nodig’ heeft de pan uit rijst. Maar dat bij mijn weten alleen Pijnacker-Hoofddorp luid op durft te zeggen wat iedereen al weet of zou moeten weten. Ik roep het al twee jaar in de Tweede Kamer. Wie mensen die oplossingen verkopen naar problemen laat zoeken, moet niet klagen dat het geld gaat kosten.

Ik roep concreet actieve gemeenteraadsleden op om te laten onderzoeken waar die enorme stijging van de aantallen jeugdigen dat hulp nodig heeft toch vandaan komt. Ik blijf de woorden van prof. Damiaan Denys herhalen. We zijn zo gruwelijk druk met het behandelen van problemen die in medische zin geen probleem zijn, dat we geen tijd, geld en energie meer over hebben om de echte problemen aan te pakken. Ik vind het schokkend.