Verordening 2018/1807 - Kader voor het vrije verkeer van niet-persoonsgebonden gegevens in de EU - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 303/59

De digitalisering van de economie versnelt. Informatie- en communicatietechnologie is geen geïsoleerde sector meer, maar vormt de basis van alle moderne innovatieve economische systemen en samenlevingen. Elektronische gegevens vormen de kern van die systemen en kunnen grote waarde genereren wanneer zij worden geanalyseerd of gecombineerd met diensten en producten. Tegelijkertijd brengen de snelle ontwikkeling van de gegevenseconomie en opkomende technologieën zoals kunstmatige intelligentie, producten en diensten met betrekking tot het internet der dingen, autonome systemen en 5G nieuwe juridische kwesties met zich mee op het gebied van de toegang tot en het hergebruik van gegevens, alsmede op het gebied van aansprakelijkheid, ethiek en solidariteit. Vooral aan aansprakelijkheidskwesties zal naar verwachting, met name door de toepassing van zelfregulerende gedragscodes en andere beste praktijken, veel aandacht moeten worden besteed en zal daarbij in alle stadia van de waardeketen van gegevensverwerking rekening moeten worden gehouden met aanbevelingen, besluiten en maatregelen die zonder menselijke interactie worden genomen. Werk op dit gebied kan daarnaast onder meer betrekking hebben op passende mechanismen voor het bepalen van de aansprakelijkheid, voor het overdragen van verantwoordelijkheden tussen samenwerkende diensten, voor verzekeringen en voor controles.

Datawaardeketens zijn opgebouwd uit verschillende gegevensactiviteiten: het creëren en verkrijgen van gegevens; het combineren en organiseren van gegevens; het verwerken van gegevens; het analyseren, marketen en verspreiden van gegevens; het gebruiken en hergebruiken van gegevens. Een essentiële schakel in elke datawaardeketen is een effectief en efficiënt verloop van gegevensverwerking. Het effectieve en efficiënte verloop van gegevensverwerking en de ontwikkeling van de gegevenseconomie in de Unie worden echter in het bijzonder belemmerd door twee soorten obstakels voor de gegevensmobiliteit en voor de interne markt: door de instanties van de lidstaten ingevoerde gegevenslokalisatievereisten en afhankelijkheid van één aanbieder in praktijken in de privésector.

De vrijheid van vestiging en de vrijheid van dienstverrichting krachtens het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie („VWEU”) gelden voor gegevensverwerkingsdiensten. Het verrichten van die diensten wordt echter bemoeilijkt en in sommige gevallen verhinderd door nationale, regionale of lokale voorschriften inzake de territoriale lokalisatie van de gegevens.

Dergelijke obstakels voor het vrije verkeer ten aanzien van gegevensverwerkingsdiensten en voor het recht van vestiging van dienstverleners vloeien voort uit wettelijke voorschriften van de lidstaten die bepalen dat gegevens binnen een specifiek geografisch gebied of een grondgebied gelokaliseerd moeten zijn om te worden verwerkt. Andere regels of administratieve werkmethoden hebben een vergelijkbaar effect doordat zij specifieke eisen stellen die het moeilijker maken om gegevens buiten een welbepaald geografisch gebied of een grondgebied binnen de Unie te...