Op naar een eerlijk en sociaal antwoord op globalisering - Hoofdinhoud

De wereld verandert op razend tempo, onder andere door globalisering. Dit brengt vooruitgang met zich mee, maar ook misstanden zoals groeiende ongelijkheid en uitbuiting. Werknemers in het westen vrezen voor hun baan. Werknemers in het oosten werken met enige regelmaat onder benarde arbeidsomstandigheden. Een globaal probleem als klimaatverandering raakt juist diegenen die het kwetsbaarst zijn. Afgelopen week debatteerde het Europees Parlement over dit vraagstuk. Ik vind dat het hoog tijd is dat de Europese Unie, als grootste handelsblok in de wereld, een antwoord geeft op deze ontwikkelingen.

Hoe voorkomen we dat de verschillen tussen hen die winnen en hen die verliezen van globalisering niet te groot worden? Zowel binnen Nederland, Europa als over de hele wereld zie ik dit gat groeien. Wegkijken, onder het mom van ‘wat niet weet, wat niet deert’ is geen optie. Een sterk sociaal antwoord vanuit de Europese Unie klinkt nog onvoldoende door. Dat maakt mensen naar mijn mening onzeker en negatief over globalisering.

Het antwoord hoeft niet lastig te zijn. Ik vind dat we eerlijke en sociale standaarden moeten stimuleren en naleven. Die standaarden hebben wij al. Denk aan de ILO-standaarden voor werk of het Parijs akkoord over het klimaat. Ik vind dat deze leidend moeten zijn bij het sluiten van een nieuw of hernieuwd handelsverdrag. Op overtreding moeten sancties kunnen staan. Vakbonden, milieubewegingen en andere maatschappelijke organisaties moeten daarom, net als bedrijven dit kunnen in het geval van investeerdersbescherming, betrokken worden binnen een handelsverdrag. Globalisering moet namelijk gepaard gaan met eerlijke handel.