Aandacht werkt - Hoofdinhoud

Het is een paar jaar geleden. Ik was nog wethouder Sociale Zaken. Tijdens een etentje met een vriendengroep zat ik tegenover de directeur van een middelgroot bedrijf. ”Ik zoek een hèndig menneke. Hij hoeft niet veel te kunnen. Alleen op tijd komen, zijn fatsoen houden en een lopende band aan de gang houden. Maar de UWV en de gemeente, daar heb ik geen hol aan. Die kennen hun mensen niet.” De dagen erna bleek hij best een punt te hebben. Dat menneke vinden bleek ongelofelijk moeilijk.

Gisteren sprak ik een wethouder die ik nog niet kende. Hij had ongeveer dezelfde ervaring. Het blijkt moeilijk te zijn echt een goed beeld te hebben en houden van mensen ‘uit de kaartenbak’. Wie zijn ze? Wat is hun specifieke situatie? Wat kunnen en willen ze? En, niet onbelangrijk, wat zijn hun hobby’s? Iemand die in zijn vrije tijd carnavalswagens bouwt hoeft geen diploma’s te hebben. Maar dat hij creatief is (en lassen kan) is duidelijk.

Erik Dannenberg, voorzitter van de vereniging voor gemeentelijke directeuren in het sociaal domein, verwoorde het als volgt. “In tijden van crisis hebben gemeenten weinig geld. En is er weinig werk. Het is dus logisch dat gemeenten vooral mensen helpen die relatief gemakkelijk aan het werk komen. De rest raakt uit beeld. Wanneer de economie weer aantrekt, krijgen gemeenten weer meer geld. En kunnen meer mensen werk vinden. Helaas is een grote groep mensen tegen die tijd volledig uit beeld geraakt. Dat is eigenlijk verschrikkelijk.

Ik voelde een klik gisteren. De wethouder die ik sprak was niet van het CDA. Dat deed en doet er niet toe. Hij hield van mensen. En dat is mooi. Aandacht was voor hem een toverwoord. Hij verdiepte zich in de doelgroep. En interviewde mensen in hun eigen huis. Een verhaal raakte hem zeer. “Ik vond het spannend weer aan het werk te gaan. Ik miste het dat niemand tegen me zei echt blij te zijn dat ik weer aan het werk was.” Sindsdien stuurt de wethouder handgeschreven kaartjes naar mensen die vanuit de bijstand aan het werk komen. Daar zullen volgens de wetten van de privacy wel de nodige haken en ogen aan zitten. Maar hoe mooi is dat! Ik was ontroerd.