Niet alleen - Hoofdinhoud

De dag dat je wakker wordt en je realiseert dat het geen nare droom was. Het begin van een besef dat het vreselijke ongeluk echt heeft plaatsgevonden. Kopje koffie ingeschonken. En even door de stroom aan berichten op internet gescrolld. Naast verdriet voor het verlies van anderen, voel ik ontroering vanwege zoveel medeleven. En bewondering voor zoveel professionaliteit. Ellende slaat niet alleen maar lam. Het brengt ook het beste in mensen boven.

Voor getroffenen en nabestaanden maakt het op dit moment niks uit. Voor hun verlies en verdriet zijn geen woorden. Maar de Osse gemeenschap vindt elkaar. Met een burgermoeder die warm en professioneel is. En die de harten van velen weet te raken. Met honderden Ossenaren die bloemen leggen. Met media die met respect verslag doen. Met leraren die er zijn voor kinderen. Met hulpverleners die hun werk doen en die daarvoor op ontroerende wijze door Ossenaren bedankt worden. Met kerken en moskeeën die open zijn voor hen die op verhaal willen komen. Met medewerkers van de gemeente die tenten plaatsen boven de kaarsjes, bloemen en knuffels die zijn neergelegd. En zoveel meer.

Men zegt dat er altijd hoop is. En dat in alle ellende iets goeds te vinden is. Ik weet het niet. Soms is het gewoon te groot allemaal. Maar als er iets te vinden is, dan zit het in zoveel mensen die samen delen wat te groot is voor één mens. En in mensen die met hart en ziel doen wat gedaan moet worden. Ook als dat moeilijk is. Ellende slaat niet alleen maar lam. Het brengt mensen samen. En laat ons doen wat echt belangrijk is.