Debat geneesmiddelenbeleid - Hoofdinhoud
"De VVD is van mening dat patiënten zo snel als mogelijk toegang moeten hebben tot veelbelovende, effectieve medicijnen tegen een eerlijke prijs. Het is goed dat de minister inzet op het verlagen van de prijzen van geneesmiddelen, met het oog op betaalbaarheid, maar ook kijkt naar de toegang," aldus Aukje de Vries bij het debat over geneesmiddelen op 21 juni. Lees hier de complete bijdrage.
De VVD kan de meeste acties van de regering dan daarom ook steunen. Zoals bekend zien we echter geen weg in dwanglicenties en het uitbreiden van magistrale bereidingen.
Waar we wel naar willen kijken zijn de beschermingsconstructies en het misbruik daarvan. De VVD wil graag weten wanneer het door minister Schippers gevraagde onderzoek naar beschermingsconstructies rondom geneesmiddelen in EU-verband gereed is, gericht op betaalbaarheid en beschikbaarheid van geneesmiddelen.
In de geneesmiddelenbrief zet de minister wederom in op de sluis voor dure geneesmiddelen; dat is logisch. Hebben het Zorginstituut Nederland en het ministerie van VWS voldoende capaciteit voor de sluis om te zorgen dat er snel duidelijkheid is en geneesmiddelen snel bij de patiënt kunnen zijn?
Er zit geen termijn in het onderhandelingstraject, dat is begrijpelijk anders zou je de farmaceut helpen, en dat is niet de bedoeling. Maar waarom niet bij de andere onderdelen van de sluis. Kan de minister na een jaar evalueren of de procedure sneller of langzamer is geworden? En ook aangeven wat kosten/baten zijn geweest?
De minister zet zeer terecht ook in op meer transparantie in overleg met de farmaceutische industrie. De VVD zou dit overleg graag breder zien, namelijk ook afspraken over lagere prijzen, toegankelijkheid voor patiënten en innovatie. Wanneer kunnen we daar ook resultaten van zien? Hoe kijkt de minister er naar om dat op te pakken? Daarnaast zou het goed zijn als de industrie zelf met een branchecode of gedragscode komt en elkaar ook nadrukkelijk en openlijk aanspreekt als er iets fout gaat. Ik doe ook een oproep richting sector om dat meer te gaan doen.
De maximering van het geneesmiddelenvergoedingssysteem (GVS) tot maximaal 250 euro per verzekerde past in het beleid van het kabinet om de stapeling van eigen betalingen tegen te gaan. De VVD vraagt zich wel af of de regeling per 1 januari 2019 uitvoerbaar is. Het ministerie lijkt daarvoor de bal vooral neer te leggen bij apotheker en verzekeraars. Die zien echter nogal wat bezwaren. Hoe moet je bijvoorbeeld omgaan met kortingen op lijstprijzen? Wat als door de maximering de prijzen gaan stijgen? Wil de minister dit gaan monitoren? En welke rol pakt het ministerie zelf om te voorkomen dat het een bureaucratische moloch wordt en dat het niet te fraudegevoelig wordt?
Heeft de minister ook oog voor de mogelijk negatieve gevolgen van lage geneesmiddelenprijzen? En wat doet de ACM op dit moment aan de inkoop- en marktmacht als het gaat om geneesmiddelen? Welke aanpak en prioriteiten hebben ze? Hebben ze voldoende expertise?
Wat ik eigenlijk mis in de geneesmiddelenbrief is gepast gebruik van medicijnen en daaraan gerelateerd biomarkers. De VVD wil inzetten op gepast gebruik van medicijnen. Biomarkers kunnen daarbij een belangrijke rol spelen, zeker bij dure geneesmiddelen. Dat zorgt voor gerichte behandeling en, wellicht nog veel belangrijker, voorkomt overbehandeling met extreem dure geneesmiddelen. Wat gaat de minister op dit punt doen? Zou hij bij dure geneesmiddelen zo’n biomarker ook willen verplichten?
In het Algemeen Overleg geneesmiddelen van 9 februari 2017 heeft de minister aan de VVD toegezegd de NZA te laten kijken naar structurele financiering van diagnostische test in de praktijk. Wat is daar uitgekomen? Ten slotte. Een registry voor medicijnen hoe- en of ze in de praktijk na het voorschrijven ook echt werken, kan daarbij helpen. Tevens kijken we dan naar registratie aan de bron zodat ook patiënten daarbij kunnen helpen en om de administratieve lasten zoveel mogelijk te beperken. Wat gaat de minister op dat punt doen?