Koken voor daklozen - Hoofdinhoud
“Kijken is aardig, werken is beter. Kom een keer echt meewerken als je wilt ervaren hoe het hier is. Ik maak binnenkort wel een afspraak met je.” Wegens een toch vrij volle agenda werd dat ‘binnenkort’ enkele maanden. Maar gisteren was het dan zo ver. Om 13.00 stond ik voor de poort van Het Smulhuis. En mocht ik onder leiding van meester kok Tom een maaltijd verzorgen voor zo’n zestig daklozen uit Utrecht.
Als nagerecht een mousse van witte chocolade met frambozensaus. Alles vers natuurlijk. En bij binnenkomst een gevuld ei.” Na een klein bakje koffie snel aan de gang. Uien snijden, paprika’s, wortelen, komkommers, tomaten, knoflook, andijvie, sla enz. Met een muziekje erbij is het een ontspannen klusje.
Rond een uur of drie stromen er meer en meer vrijwilligers binnen. Ieder heeft een eigen taak. Veel vrijwilligers werken vier dagen per week. En helpen in hun vrije tijd twee dagen per maand in het Smulhuis. “Omdat het gezellig en nuttig werk is. We kunnen altijd meer vrijwilligers gebruiken. Maar we koken al jaren iedere dag voor de doelgroep. En dat gaat eigenlijk prima.”
Tegen zessen zijn de tafels gedekt. En komen de gasten binnen. Ik weet niet of het door het lekkere eten komt. Ik weet ook niet wat ik eigenlijk verwacht had. Maar de sfeer is uitstekend. Blije gezichten, mensen die dankbaar zijn dat anderen iets voor ze doen. Tijdens het eten maak ik een praatje met een man die oorspronkelijk afkomstig is uit Griekenland en met twee jonge gasten uit Utrecht en Breda. “We hebben allemaal zo ons verhaal. En we zijn in deze situatie beland door een combinatie van keuzes, achtergrond en domme pech. Door hier samen te eten voelen we ons in elk geval weer gewoon mens. En ik kan je niet zeggen hoe fijn dat is.”
Ook Tom is tevreden. “Het eten was geslaagd. De sfeer was goed. Het komt niet iedere keer voor. Maar veel gasten kwamen individueel nog langs om te bedanken voor de lekkere maaltijd. We hebben ons goed vermaakt. En het liep allemaal gesmeerd. Ik ben moe maar tevreden.” Ook ik vond het een topdag. Het is mooi met je handen bezig te zijn voor een ander. Zeker als je dat samen met een enthousiaste groep vrijwilligers mag doen. De gesprekken met de gasten waren leerzaam. Het is dat ik niet in Utrecht woon. Anders zou ik zeker met een grotere regelmaat komen koken. Maar andere vrijwilligers… van harte welkom.