Dat is geen oplossing. Dat is onnozel - Hoofdinhoud

Als het ontbreken van een woning het probleem is, dan is een uithuisplaatsing niet de oplossing. Dat lijkt me logisch. Maar dat is het blijkbaar niet. Soms hoor je verhalen die zo absurd zijn dat ze haast niet waar kunnen zijn. En dan blijken ze toch waar. Wat te denken van de volgende casus?

Een alleenstaande moeder heeft vier kinderen. Maar na een lastige scheiding helaas geen woning meer. Ze woont met haar vier kinderen nu eens tijdelijk bij vrienden. En dan weer een poosje bij familie. Het is een goede moeder hoor. Ze zorgt goed voor haar kinderen. Maar de omstandigheden zijn verre van ideaal. Gelukkig gloort er hoop aan de horizon. En komt er hulpverlening op gang.

De situatie is moeilijk. Maar eigenlijk ook best overzichtelijk. Moeder en kinderen hebben geen vaste woon- en verblijfplaats. Dat is een groot probleem. Het is meestal niet gemakkelijk om een urgentieverklaring en dus een woning te krijgen. Maar gelukkig maakt de wet voor vrouwen met minderjarige kinderen een uitzondering. Dus zou het probleem snel verholpen moeten zijn. Want de oplossing lijkt simpel.

Maar om een woning toegewezen te krijgen, moet een mens ergens ingeschreven staan. Dat is bij mensen zonder woon- en verblijfplaats uiteraard niet altijd het geval. In het geval van deze moeder ook niet. En dus is een woning niet zomaar te regelen. Natuurlijk kan moeder terecht in de maatschappelijke opvang. Maar dat is geen plek voor vier jonge kinderen. Instanties dreigen de kinderen dan ook (tijdelijk) uit huis te plaatsen.

Huh? Maar dat is onnozel! Als het ontbreken van een huis het probleem is, dan is het uit huis plaatsen van kinderen toch niet de oplossing? Nog afgezien van de enorme kosten. Nog afgezien van het menselijk leed. Nog afgezien van alle praktische bezwaren. Je moet wel een enorme bureaucraat zijn om daar de logica van in te zien. Hoe moeilijk kan het zijn? Een vrouw met kinderen heeft een woning nodig. En heeft recht op een urgentieverklaring. Zorg dan in Godsnaam voor die woning. En laat die kinderen waar ze horen. Bij hun moeder.