De strijd is nog niet voorbij - Hoofdinhoud

Elke keer als ik de plenaire zaal van het Europees Parlement in loop om te stemmen, realiseer ik mij dat ik dankzij Aletta Jacobs, Emmeline Pankhurst en vele anderen, hier mijn democratisch recht kan uitoefenen. Dankzij hun strijd sta ik hier. Gisteren was de geboortedag van Aletta Jacobs, zij was de eerste vrouw die officieel toegang kreeg tot de universiteit, en arts werd. Als boegbeeld van de eerste feministische golf in Nederland, kunnen we mede haar bedanken voor het vrouwenkiesrecht.

100 jaar vrouwenkiesrecht

Volgend jaar vieren we het 100-jarige kiesrecht voor vrouwen in Nederland. Deze week vieren ze het in het Verenigd Koninkrijk. Vrouwenkiesrecht is een belangrijke gebeurtenis die symbool staat voor de strijd voor vrouwenrechten, en daarmee mensenrechten. Vrouwenkiesrecht ging niet over een nacht ijs, hier zit een proces aan vooraf, wat zich tot op de dag van vandaag door ontwikkelt. Zo werden getrouwde Nederlandse vrouwen pas in 1956 handelingsbekwaam en bracht de EU in 1980 de wet gelijke behandeling van mannen en vrouwen naar Nederland. Als ik hier om me heen kijk in het Europees Parlement, is nog steeds maar één derde van de parlementariërs vrouw. De strijd is nog niet voorbij.

Denk aan de geweldige vrouwen, in Europa en wereldwijd in de Womens March, die vechten voor hun bestaansrecht. Denk aan She Decides, het internationale fonds, geïnitieerd door mijn Nederlandse partijgenoot Lilianne Ploumen, dat zich inzet voor veilige abortussen, seksuele voorlichting en kraamzorg in arme landen. Denk aan de strijd voor het recht op abortus in nog verschillende Europese landen. Denk aan alle vrouwen die elke dag op staan en blijven roepen: ik ben een vrouw, ik ben trots op mezelf en ik kan de hele wereld aan! Tegen al die vrouwen zeg ik: you’re on top of your game! Keep up the fight!

Door de huidige strijd te blijven steunen, kan dit proces blijven groeien. Waar vrouwen eerst amper volwaardige burgers waren, gaat het tegenwoordig beter. Alettta Jacobs zei dat “de vraag naar recht eist gevoel van plicht”. Door kiesrecht te krijgen, hebben we ook een plicht. De democratische plicht om onze stem te laten horen. Mede daarom roep ik vrouwen in Nederland op om 21 maart te gaan stemmen. Als het even kan, stem op een vrouw. Er zijn genoeg lokale toppers. Op deze manier kunnen we er samen voor zorgen dat vrouwen beter zijn vertegenwoordigt in de politiek. Of zoals Emmeline Pankhurst zou zeggen: Deeds, not words. Voer je democratisch recht uit en steun deze strijd.