Weeklog: Een scherp 2018 toegewenst! - Hoofdinhoud

Als één ontwikkeling 2017 kenmerkte, is het wel dat de tegenstellingen scherper zijn geworden. Steeds meer mensen ontdekten dat de ongelijkheid in onze maatschappij niet vanzelf komt, maar bewust zo is gegroeid onder het neoliberalisme. En helaas bleek de Europese Unie een neoliberale broedplaats. Ook dat werd duidelijker, net als het feit dat de regeringsleiders en al helemaal de Europese Commissie maling hebben aan kritiek op steeds meer macht voor ‘Brussel’. Bewustwording is een belangrijke eerste stap, maar niet voldoende: pas als we met elkaar ons geluid in 2018 krachtig laten horen, is er kans op verandering.

De eurofractie is niet alleen de waakhond in Brussel maar ook een belangrijk middel voor het vinden van bondgenoten overal in Europa. We vinden die bij onze groep, Verenigd Links, waarin zusterpartijen in vrijwel alle lidstaten vertegenwoordigd zijn. De onvrede die we als SP voelen, voelen zij ook. Als het protest effect wil hebben, kunnen zij helpen bij het mobiliseren ervan. Maar ook organisaties, zoals de vakbeweging, zijn nodig om die honderdduizenden op de been te brengen, die ook in het verleden al in Brussel te zien waren. De laatste jaren was het op dat gebied erg stil, maar dat is geen reden om dit niet weer op te pakken.

Er is genoeg om concreet voor in actie te komen. Denk maar aan de sociale dumping die voor geen enkele werknemer goed is en die er alleen op gericht is de kosten voor de bedrijven te drukken. Of aan de plannen voor verdere liberalisering van het dienstenverkeer. Waarbij de Commissie op de stoel wil gaan zitten van ons lokaal, provinciaal en landelijk bestuur en ontwerpbesluiten eerst wil zien, voordat ze van kracht worden. En waarbij diezelfde Commissie de marktwerking in het streekvervoer verder wil doordrukken. De interne markt voor diensten moet af, zo zegt de Commissie, en de privatisering van nutsbedrijven moet verder doorgedrukt worden. Dat lijken me stuk voor stuk onderwerpen waar de vakbonden zich op kunnen storten.

Al met al hoop ik op een scherp 2018: na de bewustwording is het tijd voor doelgericht acties. Alleen dan kunnen we Europa bevrijden van de lobbyisten van de grote bedrijven, van met het neoliberalisme vergiftigde Europese ambtenaren en van alleen op macht beluste Eurocommissarissen. De eurofractie is er niet alleen klaar mee, maar ook klaar voor, en, daar hoop ik maar op, samen met U.