Tradities - Hoofdinhoud

Op twitter ging het bij wijze van spreken nergens anders meer over. Nauwelijks had onze koning zijn kersttoespraak uitgesproken, of op Social Media ging het helemaal los. “Geen kerstboom?! Blijft er dan helemaal niets over van onze tradities?” Vrijwel niemand schreef het letterlijk. Maar velen vermoeden een complot om alles wat ons lief is om zeep te helpen.

Ook minister President Mark Rutte maakt zich ook druk over ‘tradities’. Op Facebook schreef hij dat de aandacht uit moet gaan naar die mensen die willen genieten van onze tradities. En niet naar de kleine groep die ze probeert te verpesten. Alsof tradities uiterlijkheden zijn die kunnen bestaan buiten onszelf. Je geniet niet van tradities. Je neemt deel aan tradities. En dat is genieten.

De feestdagen staan bol van de tradities. Zeker ook voor mij. De kerst begint met de levende kerststal van scouting Titus Brandsma in Oss. Toen ik zes of zeven jaar oud was speelde ik daar herder. Nu zit onze dochter bij dezelfde groep. En geniet ik van de sfeer, de stal, de beesten en vooral van de mensen. Het is een soort reünie. Je ziet ieder jaar veel bekenden. En zo hoort het ook.

Een bezoek aan de bewegende kerststal in Koolwijk hoort er ook bij. De nachtmis natuurlijk. Wandelen en lekker eten met (schoon) familie. En als het past ook een bezoek aan de Sint Jan in Den Bosch. Natuurlijk vinden we tradities fijn. Maar dat is niet passief. Het is niet een verzuchten van ‘gelukkig, alles is bij hetzelfde gebleven’. Het is actief samen de zelfde dingen beleven. Dat schept een band. En zo hoort het.