Nu is het afwachten of de EU-Afrikatop iets oplevert - Hoofdinhoud
Europarlementariër Judith Sargentini blogt vanaf de EU-Afrikatop in Abidjan, Ivoorkust.
Eigenlijk was ie over in een vloek en een zucht, die EU-AU-top. Woensdagmiddag met een lunch begonnen en donderdag voor de lunch alweer afgetikt. De regeringsleiders waren woensdagavond al weer gevlogen.
Ondertussen zit ik op het vliegveld van Abidjan te wachten op een vlucht die pas uren later vertrekt. Ik was op tijd vertrokken omdat ze hadden gewaarschuwd dat het verkeer helemaal vast zou komen te staan als alle hoge bezoekers met volgwagens en geëscorteerd door motorpolitie overal tussendoor moeten. Daar is vanmiddag geen sprake van. Douaniers staan duimen te draaien bij de partytenten waar de diplomatieke reizigers worden afgehandeld.
Dinsdagavond kwam ik op de Boulevard François Mitterrand wel in zo’n infarct terecht. Het stond stil op de snelweg terwijl er nog een extra baan naast ons leeg was. Om de tien minuten kwam er een escorte met blauwe zwaailichten onderweg van vliegveld naar Sofitel voorbij. Chauffeurs op mijn helft stonden naast de auto te roken.
Nu is het kalm op het Aéroport international Félix-Houphouët-Boigny, genaamd naar de eerste president/dictator na de onafhankelijkheid, net zoals een andere boulevard, het stadion, de universiteit en veel meer.
Stilstaan op de boulevard
Is er nu iets bereikt tijdens deze top, of was het stilstaan op de boulevard? Aan de resolutie kun je geen vooruitgang afmeten, die is zo algemeen gesteld dat iedereen zich er in kan vinden. Ik baseer dit oordeel trouwens op een concept van twee dagen geleden, want het uiteindelijke resultaat is nog niet beschikbaar. Wat nog maar eens bewijst dat we de impact van deze ministeriële top niet aan deze tekst moeten afmeten.
Ik denk (maar misschien is het hoop} dat de top de opinie van Europese regeringsleiders wel ten goede heeft beïnvloed. Voor vertrek was de Europese houding toch dat ze in Abidjan migrantendeals gingen sluiten, maar tijdens de top heb ik ze daar niet over gehoord.
Minister Halbe Zijlstra van Buitenlandse Zaken had het bij nieuwsuur zelfs over de noodzaak om legale migratie van Afrikanen naar Europa te faciliteren. Zoiets redelijks heb ik hem als fractievoorzitter van de VVD nooit horen zeggen. Waar je mee omgaat, daar word je mee besmet. Zou een goed gesprek met Afrikaanse ministers van Buitenlandse Zaken over de rol van migratie in Afrika geholpen hebben?
Slavenhandel
Wat zeker geholpen heeft - en dat is wrang - is die CNN rapportage over slavenhandel in Libië. Zonder enige actie op dat front zou deze top een farce geweest zijn. Woensdagochtend, nog voor de officiële opening kwamen EU-kopstukken Jean-Claude Juncker en Federica Mogherini bijeen met vertegenwoordigers van de Afrikaanse Unie en de Verenigde Naties en richtten met gezwinde spoed een taskforce op om migranten uit Libische gevangenissen te repatriëren.
Er wordt gerekend op samenwerking met de (!) Libische regering. Die laatste zou de VN toegang moeten geven tot de kampen. Er gaat een getal rond van 15.000 repatrianten die vóór Kerstmis terug naar huis moeten.. De International Organisation for Migration (IOM) moet dat gaan uitvoeren. Vooruitgang!
Nieuw initiatief
Vanmorgen ging ik terug naar het kantoor van de IOM in Abdijan. De directeur had nog geen flauw idee hoe dit plan uitgevoerd zou moeten worden. Ondertussen zat haar achtertuin vol met wachtenden die vorige week uit Libië waren teruggekeerd. Volgende week komt er weer een vlucht terug. Het IOM haalde dit jaar al 13.000 mensen op uit Libië en de VN heeft al toegang tot de kampen van de Libische overheid en soms zelfs tot die van de rebellen. Hebben we het echt over een nieuw initiatief of is het slechts herpakt beleid?
En komen die legale routes van Zijlstra voor migranten echt van de grond? In Valletta, in Malta in november 2015 werd dat ook plechtig beloofd maar het ontbrak in Europa compleet aan politieke wil. Zal dat nu anders zijn? Ik hoop het. Ondertussen wacht ik nog even op Aéroport international Félix-Houphouët-Boigny.