Gedelegeerde verordening

Dit bindende besluit van de Europese Unie i geldt rechtstreeks in alle lidstaten i van de Europese Unie i. Hierdoor hebben gedelegeerde verordeningen dezelfde werking als een nationale wet. In geval van strijdigheid staat de gedelegeerde verordening boven nationaal recht.

Gedelegeerde verordeningen hebben een beperking voor hoeveel er mee geregeld kan worden. Een gedelegeerde verordening kan worden ingezet om een bestaand stuk wetgeving aan te vullen en uit te werken. Er mag niets worden vastgelegd dat buiten het kader van dat bestaande stuk wetgeving valt.

1.

Gedelegeerde verordening in detail

Toepassingsgebied

Gedelegeerde verordeningen zijn direct toepasbaar en hoeven niet te worden omgezet in nationale wetgeving. Dit moet ervoor zorgen dat de bepalingen die in een gedelegeerde verordening staan in alle lidstaten van de EU op een zelfde wijze te worden ingevoerd en overal tot een gelijk resultaat leiden. Lidstaten zijn verplicht om gedelegeerde verordeningen uit te voeren.

Wanneer verordeningen in strijd zijn met nationale wetgeving zal de nationale wetgeving op dit punt buiten beschouwing worden gelaten.

Gedelegeerde verordening worden altijd vastgesteld binnen de kaders van bestaande wetgevingshandelingen. Alleen niet-essentiële onderdelen zoals de technische uitwerking van de maatregel mogen in een gedelegeerde verordening worden vastgelegd. Er mag geen sprake zijn van het oprekken van de doelstellingen, duur en inhoud van de originele wetgevingshandeling. Gedelegeerde verordeningen zijn vaak technisch van aard en gericht op details. Politiek gevoelige kwesties worden in de regel al uitgewerkt in de initiële wetgevingshandeling.

Voorbeeld

De EU heeft in 2011 een verordening aangenomen over het verstrekken van informatie op voedingsproducten. In het kader van deze verordening heeft de Commissie heeft de bevoegdheid gekregen om regels op te stellen over zaken als de leesbaarheid van etiketten, categorieën waarvoor de voedingswaarde moet worden weergegeven en nog meer 'niet-essentiële' onderdelen. In 2013 en 2014 heeft de Commissie gedelegeerde verordeningen opgesteld over hoe informatie over ingrediënten waar mensen allergisch voor kunnen zijn moeten worden weergegeven.

De Commissie heeft, met het doel van de verordening voor ogen, de regels verder uitgewerkt en is daarbij binnen de reikwijdte van de verordening gebleven - de gedelegeerde verordeningen stelden beschreven hoe iets op een label moest komen te staan; het ging niet over zaken die buiten het kader van de verordening zouden vallen zoals de vraag of bepaalde allergene stoffen wel of niet zijn toegestaan in voedsel of niet.

Burgers en instanties kunnen in een rechtszaak een beroep doen op een gedelegeerde verordening. In formele termen zegt men dan dat een gedelegeerde verordening 'horizontale werking' heeft. Dat wil zeggen dat hij geldt tussen gelijkwaardige partijen. Ook in zaken tegen de staat kan verwezen worden naar een gedelegeerde verordening.

Vaststellen gedelegeerde verordening

De procedure voor het vaststellen van gedelegeerde handelingen i wordt mede gebruikt voor het vaststellen van gedelegeerde verordeningen.

Op basis van een bestaande Europese wet mag de Europese Commissie gedelegeerde verordeningen opstellen. Experts beoordelen de voorstellen, en het Europees Parlement en de Raad van Ministers kunnen vooraf en/of achteraf bezwaar maken.

2.

Juridisch kader

Gedelegeerde handelingen, waar de gedelegeerde verordening een mogelijke vorm van is, vinden hun basis in het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie i (VwEU).

  • instrument: zesde deel VwEU titel I hoofdstuk 2 eerste afdeling art. 290 i

3.

Meer informatie