Kindertelefoon 4 - Hoofdinhoud

De kindertelefoon is gered. Althans voor het jaar 2018. Iemand had namelijk besloten dat de Vereniging Nederlandse Gemeenten niet langer namens alle gemeenten een contract met de kindertelefoon mocht afsluiten. Maar dat alle gemeenten dat individueel moesten doen. Dat gaf zoveel werk dat gemeenten dat niet op tijd voor elkaar kregen. Mede op aandringen van het CDA heeft staatssecretaris Van Rijn dat opgelost. Voor het jaar 2018…

Ik heb de antwoorden op mijn schriftelijke vragen goed gelezen. U vindt ze hier. Ondanks de inspanningen van veel gemeenten gaat het blijkbaar niet lukken alle contracten op tijd te sluiten en terug te sturen. Daarom grijpt de staatsecretaris in. En hij neemt de financiering van de kindertelefoon voor het jaar 2018 op zich. En betaalt dat door een uitname uit het gemeentefonds. Probleem opgelost zou je zeggen.

Maar geen woord over het feit dat het überhaupt een onzinnig plan was om gemeenten individueel een contract af te laten sluiten met een partner die iedereen wil contracteren. Dat geeft onrust en veel bureaucratie. Dat de staatssecretaris het voortbestaan van de kindertelefoon voor 2018 garandeert is mooi. Maar geen woord over al die uren die ambtenaren bezig zijn geweest met nutteloze zaken. En wat doen we na 2018?

Voor mij is het helder en duidelijk. Wat lokaal geregeld kan worden moet ook lokaal geregeld worden. Maar dit heet zinloze werkverschaffing. De staatssecretaris zegt niet toe dat de financiering van de kindertelefoon voortaan via het rijk zal verlopen. Het lijkt er op dat hij het urgente probleem (voortbestaan van de kindertelefoon) heeft opgelost. Maar het probleem van zinloze werkverschaffing met ingang van 2019 gewoon laat bestaan. Nieuwe vragen dus maar weer. En als het moet een motie.