Worldlog 17 april 2017 - Hoofdinhoud

‘Zolang er slachthuizen zijn, zullen er slagvelden zijn.’ Een historische uitspraak van Tolstoj, de Russische schrijver, filosoof en politiek denker. Tegelijk nog steeds een zeer actuele uitspraak. Eind maart werden zeer confronterende undercoverbeelden van de dierenwelzijnsorganisatie Animal Rights openbaar gemaakt, die lieten zien hoe een slachthuis in het Belgische Tielt zo’n beetje alle regels voor dierenwelzijn en voedselveiligheid structureel overtreedt.

Schokkend, maar niet verbazingwekkend. Wetende dat in Nederland elk uur 650 varkens worden geslacht en controleurs nog geen vijf seconden hebben om een varken te keuren zijn ook de zorgen over de behandeling van dieren in Nederlandse slachthuizen groot. Daarom hebben wij in de Tweede Kamer gepleit voor verplicht cameratoezicht in slachterijen. En met succes! Ons voorstel is met grote meerderheid aangenomen. Een belangrijke stap naar meer transparantie. Zodat de sector dierenwelzijn serieuzer neemt en de consument bewuster naar het vlees op het bord kijkt. Want om met de woorden van Paul McCartney te spreken: ‘Als slachthuizen glazen wanden hadden, zou iedereen vegetarisch zijn’.

Schokkende berichten waren er ook over onze onderwaterwereld. Het koraal in het Caribisch gebied dreigt binnen vijftien jaar te verdwijnen en ook grote delen van het Australische Great Barrier Reef zijn door verbleking aangetast als gevolg van de opwarming van het zeewater. Om het koraal te redden moeten we met z’n allen snel fors minder CO2 de wereld in blazen. In Europa hebben gelukkig veel landen hun emissie al flink naar beneden gekregen. Met als positieve uitschieter Groot-Brittannië dat een daling van 30 procent bereikte, mede door de invoer van CO2-beprijzing. Een doeltreffend instrument waar de Partij voor de Dieren ook voor pleit.

Toch moet de daling in Europa nog dubbel zo hard gaan om de doelstellingen van Parijs te halen. En Nederland - waar de CO2-uitstoot zelfs steeg naar het hoogste niveau ooit! - heeft nog veel grotere stappen te zetten.

Stappen die alleen gezet kunnen worden als regeringen afstappen van het destructieve mantra van groei, groei, groei. En overstappen op een economisch systeem dat uitgaat van de draagkracht van de aarde en de samenleving. Een systeem waarin we meer zijn dan alleen werknemers, consumenten en eigenaren van kapitaal. Kate Raworth van Oxford University’s Environmental Change Institute bedacht zo’n nieuw economisch model: The Doughnut. Lees hier dit interessante artikel daarover.

Mooie resultaten bij de gemeenteraadsverkiezingen in Finland. Vele stemmen binnengesleept. Helaas net niet genoeg om ook een raadszetel in 1 van de zes deelnemende gemeentes te bemachtigen. Maar zoals onze Finse zusterpartij het aangaf ‘Met het kleine team en het kleine budget heel blij met het resultaat.’

Tot snel. Hartelijke groet,

Marianne