Khadija - Hoofdinhoud

Vandaag heeft het Nederlandse parlement Khadija Arib herkozen tot voorzitter. Ik vond het mooi en bijzonder dat ik op haar kon stemmen. Een klein blauw briefje met 1 naam. De nummer twee van de PvdA. Maar de voorzitter van iedereen. Voorbeeld voor velen.

Khadija kwam als tienermeisje uit Marokko naar Nederland. Gezinshereniging. Groeide op in Rotterdam. Ging studeren. Schreef “Couscous op zondag”, een prachtige autobiografie. Zette zich een leven lang in voor kinderrechter en vrouwenrechten. In 1989 werd Khadija enige dagen vastgehouden in een Marokkaanse politiecel omdat ze zich publiekelijk uitsprak voor meer rechten voor vrouwen. In 1998 werd ze voor het eerst Kamerlid.

Zij is vandaag gekozen omdat de Tweede Kamer haar heeft leren kennen als onpartijdig, kalm en humoristisch. Zonder aanzien des persoons bewaakt ze de orde van het debat.

Vandaag vertelde ze dat ze met haar kleindochter over haar werk had gepraat. “Dus je bent een soort juf, oma?” Een heel geliefde juf dan. Wij gaan met onze kleine fractie van acht Kamerleden graag iets harder werken zodat Arib voorzitter kan blijven. Waarom? Omdat Nederland trots mag zijn op Khadija. Marokkaans-Nederlandse die het hoogste ambt heeft bereikt. Door hard te werken en zichzelf te blijven.