Zonder Veiligheid geen Vrijheid - Hoofdinhoud

Ik voel mij heel veilig in Amsterdam. Ik kan gaan en staan waar ik wil, feesten tot diep in de nacht, hand in hand met mijn man over straat en zeggen wat ik wil. Dit maakt mij een vrije Amsterdammer, zowel op straat als in mijn eigen huis. En gelukkig voelen veel Amsterdammers zich net zo. Uit de Amsterdamse Veiligheidsindex blijkt dat het gemiddeld genomen de afgelopen bestuursperiode steeds veiliger is geworden in onze stad. Mede door de stevige inzet van de VVD op veiligheid is zowel de objectieve als de subjectieve veiligheid in Amsterdam toegenomen.

Voor de meeste politieke partijen in Amsterdam is dit dan ook voldoende. De veiligheidsplannen in de verkiezingsprogramma’s gaan, in het gunstigste geval, niet veel verder dan ‘meer blauw op straat’.

Serieuze veiligheidsvoorstellen ontbreken, terwijl in verschillende verkiezingsprogramma’s privacy van de dader beter wordt beschermd dan de veiligheid van de Amsterdammer.

En wat zou het toch geweldig zijn als iedere Amsterdammer inderdaad zich vrij en veilig zou voelen en er inderdaad geen noodzaak was voor een degelijk en integraal veiligheidsbeleid.

Helaas laten de meest recente politiecijfers een ander beeld zien. Want dat het relatief veiliger is geworden in onze stad, betekent nog niet dat veilig is voor iedereen.

Zo is het aantal woninginbraken (+11%), overvallen (+16%) en straatroven (+2%) in Amsterdam gestegen (terwijl er overigens landelijk juist een flinke daling te zien was bij deze delicten). Verder is de omvang van zakkenrollerij is in 2013 in twee jaar tijd met bijna 70% gestegen en lopen burgers in Amsterdam gemiddeld gezien de grootste kans om slachtoffer van criminaliteit te worden. Ook kent Amsterdam een relatief zeer lage meldings- en aangiftebereidheid en worden er de minste preventiemaatregelen door burgers genomen. Bovendien zijn de ervaren sociale overlast onveiligheidsgevoelens erg hoog in Amsterdam.

Daarnaast zijn dagelijks (!) duizenden Amsterdammers, waaronder kleine kinderen, slachtoffer van huiselijk geweld. Van de totale Nederlandse bevolking tussen de 18 en 70 jaar was 45% ooit slachtoffer van fysiek, seksueel of psychisch geweld in de huiselijke kring. In 58% van de gevallen van huiselijk geweld is er sprake van een gezinssituatie met kinderen tot 18 jaar. Ieder jaar zijn in Nederland meer dan 100.000 kinderen getuige van huiselijk geweld. Ook ouderen zijn een kwetsbare groep, één op de twintig ouderen boven de 65 jaar wordt herhaaldelijk mishandeld.

Een groep die we ook absoluut niet mogen vergeten zijn de Amsterdammers, vaak vrouwen, die slachtoffer worden van cultuurgerelateerde criminaliteit, zoals eergeweld, genitale verminking, gedwongen uithuwelijking en achterlating.

Dit is de realiteit. Hoe graag we ook zouden willen dat het niet zo was. We mogen nooit alleen vanuit onze eigen context naar de wereld kijken, iets wat andere partijen, zoals D66 en GroenLinks, wat mij betreft te vaak doen als het gaat om veiligheid. Dat ik mij veilig voel in de stad, wil niet zeggen dat ik de mensen achter de cijfers mag vergeten. Ik heb een verantwoordelijkheid, niet alleen als potentieel toekomstig raadslid, maar ook als Amsterdammer, buurvrouw, vriendin en collega om oog te hebben voor mensen die niet in vrijheid kunnen leven. Dit houdt in dat Amsterdam niet zonder een degelijk en integraal veiligheidsplan kan.

Daarom moet volgens de VVD in de komende bestuursperiode, naast het aan het werk krijgen van veel meer Amsterdammers, de veiligheid van Amsterdam en de Amsterdammers topprioriteit krijgen. In totaal maakt de VVD 40 miljoen euro extra vrij om de objectieve en subjectieve veiligheid in de komende bestuursperiode verder te vergroten door een mix van preventieve en repressieve maatregelen. Want wij vinden dat een effectief plan altijd bestaat uit een afgewogen balans tussen preventie en repressie.

Zo wil de VVD een uitbreiding van de Top600 naar de Top1500. Een integrale aanpak van high impact criminaliteit, ingericht om recidive te voorkomen en instroom van de broertjes en zusjes in de criminaliteit te beperken. Flinke nadruk op preventie dus. Andere maatregelen zijn oa aangiftebereidheid vergroten en hardere aanpak zakkenrollers. Bij het pakket van maatregelen horen ook, daar waar nodig en effectief, cameratoezicht en wapencontroles. Uit alle onderzoeken blijkt dat het werkt en de meeste Amsterdammers geven aan dat ze de maatregelen begrijpen of zelfs toejuichen. Deze instrumenten en maatregelen werken echter niet als ze geïsoleerd ingezet worden, het gaat om een totaalpakket.

De inzet van de VVD is een veiliger Amsterdam zodat iedereen in vrijheid kan leven.