Worldlog 23 januari 2017

Met dank overgenomen van M.L. (Marianne) Thieme i, gepubliceerd op maandag 23 januari 2017.

Het duurt niet lang meer of er kan weer gestemd worden in Nederland. 15 maart zullen de landelijke verkiezingen voor de Tweede Kamer gehouden worden. De Partij voor de Dieren doet natuurlijk ook weer mee! We gaan de komende weken volop campagne voeren en mensen kennis laten maken met ons verkiezingsprogramma ‘Plan B’, omdat er geen Planeet B is.

Ikzelf heb deze keer wederom de eer om lijsttrekker voor de Partij voor de Dieren te zijn. De komende tijd zal je in mijn worldlog nog veel lezen over onze campagne en alle acties die we gaan voeren. De inleiding van Plan B, het verkiezingsprogramma voor de landelijke verkiezingen in 2017, is vertaald in alle 12 talen van deze website. Klik hier en wissel van taal bij “Languages”. Het gehele programma is ook vertaald in het Engels en hier te lezen.

Dankzij een petitie die enorm veel gedeeld werd was er vorige week ophef ontstaan over het Pregnant Mare Serum Gonadotropin (PMSG). PMSG is een hormoon uit het bloed van zwangere paarden dat onder andere in de Nederlandse en Duitse vee-industrie gebruikt wordt om dieren vruchtbaarder te maken. Om het hormoon te verkrijgen wordt onder barre omstandigheden grote hoeveelheden bloed afgetapt bij zwangere paarden.

Onze Europese fractie heeft dit al vaker aangekaart, zie hier en hier. Na Kamervragen van de Partij voor de Dieren gaat de Nederlandse regering zich nu ook inzetten voor een verbod!

In slechts een week tijd werd de petitie om PMSG te verbieden ondertekend door ruim 1,5 miljoen Europese burgers.

Exact een eeuw geleden kregen vrouwen in Nederland kiesrecht. Ter ere van dit jubileum heeft de kunstenaar Joost Veerkamp onderstaand portret van mij gemaakt.

Nu, honderd jaar later, is de emancipatie van de vrouw nog steeds niet voltooid. De inkomens van vrouwen en mannen zijn bijvoorbeeld nog steeds niet gelijk, zelfs bij gelijke opleiding of capaciteiten. In veel bedrijfstakken heerst nog altijd een arbeidsethos dat het voor vrouwen (en mannen) lastig maakt om arbeid en zorg te combineren.

Neem de politiek. In Nederland is het aantal vrouwen in de Tweede Kamer nog altijd minder dan de helft. Van de 17 fractievoorzitters ben ik de enige vrouwelijke lijsttrekker. Politiek lijkt een mannenbezigheid, waarin vrouwen weliswaar getolereerd worden maar een ondergeschikte rol spelen.

Ik heb mij persoonlijk altijd zeer laten inspireren door de ‘expressieve politiek’ van de eerste emancipatiebewegingen: misstanden aan de kaak te stellen, principiële stellingnames en de politieke agenda ingrijpend beïnvloeden. Toen wij met de Partij voor de Dieren in de Tweede Kamer kwamen was dierenwelzijn irrelevant, tegenwoordig is het een breed gedeelde zorg. Ik hoop op veel nieuwe vrouwen in de Tweede Kamer!

Hartelijke groet,

Marianne