Uiteindelijk heb ik besloten me niet kandidaat te stellen voor het lijsttrekkerschap van de PvdA - Hoofdinhoud
De afgelopen weken hebben mij de overtuiging gegeven, dat mijn partij weer een herkenbare linkse koers zal varen, met ruimte voor dwarse idealen en in felle strijd tegen de ‘ieder voor zich’-mentaliteit. En die linkse koers in Nederland kan niet zonder een stevige sociaaldemocratische beweging in Europa. Met nog meer dan helft van de vijf jaar te gaan, wil ik daar graag mijn energie in blijven steken.
Linkse lef. Dat verlang ik in mijn partij. Zo heb ik zelf gepleit voor publieke basisbanen, die aan de kwaliteit van ons bestaan bijdragen en ons doel van volledige werkgelegenheid dichterbij brengen. Het is dat doel dat nooit mag sneuvelen onder de kille cijfers van een begrotingsnorm. Het linkse lef is op de achtergrond geraakt door de samenwerking met de VVD. Maar het is niet verdwenen. De kiezer moet weten, dat de traditionele partijen niet allemaal één pot nat zijn. Dat er wel degelijk een herkenbare PvdA op links is.
De laatste weken heb ik volop gesprekken gevoerd met leden, vrijwilligers, vertegenwoordigers in de PvdA. En uiteraard met twijfelende kiezers. Bij hen leeft een oprecht verlangen naar die herkenbare PvdA. Een PvdA, die wordt gedreven door waarden. Een PvdA, die strijdt voor meer vaste en goede banen, voor zorg voor iedereen en voor een duurzame samenleving. Een PvdA, die strijdt tegen de uitwassen van het financieel kapitalisme.
Dat verlangen naar een herkenbare PvdA is de bron van het nieuwe partijprogramma. Het is een prachtig programma dat de basis voor ons politieke handelen vormt. Wie na een spannende race de lijst gaat trekken is uiteraard belangrijk. Maar het is duidelijk, dat we lessen hebben geleerd uit onze ervaring met het huidige kabinet. Wat de uitkomst ook zal zijn, de PvdA zal scherper dan voorheen grenzen trekken.
Ikzelf zal, in deze spannende tijden, met veel energie mijn werk in Europa voortzetten. Na de Brexit vraagt de verdere toekomst van de Europese Unie een soms moeizame, maar noodzakelijke discussie; de financiële sector lobbyt heviger dan ooit en is nog verre van veilig en dienend; de aanpak van belastingontwijking door multinationals begint pas op gang te komen. Als overtuigd PvdA-er ga ik met dat werk door.
Paul Tang