Besluit 2016/1112 - Toekenning van verdere macrofinanciële bijstand aan Tunesië - Hoofdinhoud

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

L 186/1

De betrekkingen tussen de Europese Unie (de „Unie”) en de Republiek Tunesië („Tunesië”) ontwikkelen zich in het kader van het Europees nabuurschapsbeleid (ENB). Tunesië was het eerste mediterrane land dat met de Unie een associatieovereenkomst (2) ondertekende op 17 juli 1995, die op 1 maart 1998 in werking trad. In het kader van die overeenkomst heeft Tunesië in 2008 de laatste hand gelegd aan de afschaffing van de tarieven voor industrieproducten, zodat Tunesië het eerste mediterrane land werd dat een vrijhandelszone met de Unie tot stand bracht. De bilaterale politieke dialoog en economische samenwerking zijn verder ontwikkeld in het kader van ENB-actieplannen, waarvan het meest recente betrekking heeft op de periode 2013-2017.

Na de revolutie en de afzetting van president Ben Ali op 14 januari 2011 zijn op 23 oktober 2011 in Tunesië de eerste vrije en democratische verkiezingen gehouden. In januari 2014 werd een nieuwe grondwet aangenomen en in het vierde kwartaal van 2014 vonden parlements- en presidentsverkiezingen plaats, waarbij de belangrijkste politieke actoren gezamenlijke inspanningen deden om hervormingen door te voeren die tot de totstandkoming van een volwaardig democratisch systeem moeten leiden.

Parallel aan dit politieke overgangsproces heeft de Tunesische economie te kampen gehad met aanhoudende binnenlandse onrust, instabiliteit in de regio (onder meer door het conflict in Libië) en een zwak internationaal klimaat (met name in de Unie, de belangrijkste handelspartner van Tunesië). Die ongunstige ontwikkelingen verzwakten haar groeiprestaties aanzienlijk, alsook de begrotingssituatie en de betalingsbalans.

Sinds 2011 heeft de Unie na de politieke veranderingen in Tunesië ondubbelzinnig toegezegd dat zij Tunesië zal steunen in zijn economische en politieke hervormingsproces. Zij heeft haar financiële steun voor Tunesië verhoogd, haar samenwerking op veel gebieden versterkt, onder meer het maatschappelijk middenveld, het kiesstelsel, veiligheid, regionale ontwikkeling en sociale en economische hervormingen. Voorts heeft zij de mogelijkheid geboden om een overeenkomst inzake een diepe en brede vrijhandelsruimte te sluiten; de onderhandelingen daarover zijn van start gegaan in oktober 2014.

In deze moeilijke economische en financiële omstandigheden hebben de Tunesische autoriteiten en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) in april 2013 overeenstemming bereikt over een niet uit voorzorg gesloten stand-by-overeenkomst van 1,146 miljard SDR (Special Drawing Rights — bijzondere trekkingsrechten) met een looptijd van drie jaar om het economische aanpassings- en hervormingsprogramma van Tunesië te ondersteunen, die nadien tot eind 2015 werd verlengd. In totaal is in het kader van het IMF-programma 1,5 miljard USD opgevraagd na zes voltooide programma-evaluaties.

In augustus 2013 heeft Tunesië de Unie verzocht om aanvullende macrofinanciële bijstand. In antwoord daarop werd in mei 2014 een besluit goedgekeurd tot toekenning van 300 miljoen EUR macrofinanciële bijstand in de vorm van leningen (3). Het memorandum van overeenstemming waarin de beleidsvoorwaarden voor die eerste macrofinanciële bijstand werden vastgelegd, trad in werking op 4 maart 2015. Nadat...