Stop met aparte behandeling Islam - Hoofdinhoud
Als alle Nederlanders individuen zijn met recht op zelfbeschikking, waarom worden sommige groepen dan aangesproken op een vermeende etnisch-religieuze collectiviteit? Als minister Asscher integratie en emancipatie wil waarom spreekt hij in vraagstukken over religie en integratie dan met buitenlandse regeringen of hun vertegenwoordigers in Nederland? Als minister Asscher zijn eigen woorden serieus zou nemen, dan zou hij geen etnisch-religieuze politiek moeten bedrijven maar integratiepolitiek. Integratiepolitiek begint met zelfbeschikking en het stoppen van de samenwerking met etnisch-religieuze gesprekspartners die integratie juist in de weg staan.
Alle Nederlanders hebben het recht over hun eigen lichaam en geest te beschikken. Ieder individu heeft het recht op zelfbeschikking. Niet de imam, rabbijn of pastor bepaalt hoe gelovigen zich tot een religie verhouden. Individuen bepalen dat zelf, alleen of in groepsverband. Maar altijd in vrijheid. Die vrijheden, waaronder de vrijheid van meningsuiting, godsdienst, vereniging en pers zijn verankerd in onze grondwet. En kunnen we alleen in stand houden wanneer die iedereen toekomen.
Gelovigen hebben het recht hun profeet op vreedzame wijze en met democratische middelen te beschermen tegen spot en belediging. Net zoals ongelovigen het recht hebben om middeleeuwse gedachten van die profeet te bespotten. Nog veel mooier is dat wij over religie vrij met elkaar de discussie kunnen aangaan in de kroeg of moskee. Zonder dat de staat zich mengt in wat die religie moet inhouden of deze verbiedt. Het beste antwoord op islamisten die religie kapen voor politieke doeleinden of anderen hun religieuze ideeën op willen leggen is door pal te staan voor het recht op zelfbeschikking. Door pal te staan voor onze grondrechten.
Waar we vanaf moeten is een overheid die de islam anders behandelt dan andere religies. Waarom pleiten sommige politici dan wel voor koranonderwijs op openbare scholen? Waarom worden moskee-internaten gefaciliteerd? Waarom wordt subsidie verstrekt of samengewerkt met salafistische organisaties door de overheid? Waarom worden ultra conservatieve organisaties zoals Diyanet en Milli-Gorus als bondgenoten van de overheid gezien? Steek liever energie in uitstekende lessen levensbeschouwing en religieuze stromingen voor alle kinderen. Stop met taallessen in de moskee start als overheid excellent taalonderwijs. Maak op de basisschool aan kinderen duidelijk dat ze zelf baas zijn over hun eigen lijf, geweten en gedachten. Dat is ook het beste antwoord op de radicale islam. Op de islamisten die van hun religie een politiek vehikel maken om onze open, democratische samenleving met gelijke rechten aan te vallen.
Je zou verwachten dat de regering na veertig jaar gastarbeid beter weet, maar toch wordt bij vraagstukken over religie en integratie nog altijd intensief samengewerkt met (vaak conservatieve) etnisch-religieuze gesprekpartners, al dan niet uit het buitenland. Alsof Nederlanders met een islamitische achtergrond niet heel goed zelf in staat zijn te bepalen wat ze moeten geloven en hoe ze invulling geven aan hun Nederlanderschap. Onze regering hoeft niet te bepalen of en hoe individuen invulling geven aan levensbeschouwing. Dus waarom zou de Turkse regering dat al dan niet via Diyanet wel bepalen voor Turkse Nederlanders?
Marokko zet een Nederlandse journalist het land uit vanwege kritische berichtgeving over mensenrechten. Dat veroordeelt onze regering terecht. Maar waarom slaat onze regering wel de handen ineen met Marokko om de zogenaamde gematigde islam te exporteren naar Nederland? De Turkse en Marokkaanse regeringen staan voor patriarchale verhoudingen die minister Asscher juist zou moeten doorbreken in plaats van legitimeren en bestendigen.
Een kernpunt van integratiebeleid zou het bestrijden van segregatie moeten zijn. Nederland mag een egalitaire samenleving heten waar we trots op zijn maar we hebben nog altijd zwarte en witte scholen. De basis voor integratie ligt in buurten, op school en op het werk. Hoe kan minister Asscher spreken over integratie maar zich neerleggen bij het feit dat 80% van de kinderen van migranten in grote steden op zwarte scholen zit? Hoe kunnen deze kinderen zich Nederlander voelen wanneer zij apart worden behandeld.
Alle individuen hebben de vrijheid om binnen de grenzen van onze rechtsstaat te zijn wie ze willen zijn: gelovig of niet gelovig, homo of hetero, man of vrouw, zwart of wit. Hier geboren en getogen kinderen zijn geen allochtonen of van andere bodem. We zijn allemaal Nederlander en naar gelang de individuele voorkeuren kunnen daar andere identiteiten aan toegevoegd worden: zoals socialist, werker, vrouw, Surinaams, Koerdisch, Turks of Marokkaans. Dat heet zelfbeschikking en dat zou het uitgangspunt moeten zijn van integratie. Een proces waar we allemaal voor verantwoordelijk zijn. Niet binnen de eigen groep maar juist daarbuiten, op school en in de straat, waar diverse individuen elkaar ontmoeten.
Sadet Karabulut is Tweede Kamerlid voor de SP, woordvoerder Sociale Zaken & Integratie
Dit artikel verscheen op 28 november 2015 in de Volkskrant.