Een begeleide Grexit is verstandiger - Hoofdinhoud

Vandaag sprak de Tweede Kamer over nieuwe financiële steun aan Griekenland. 50PLUS vindt het onverantwoord voor de derde keer een miljardenlening te verstrekken. Wij geloven niet dat wéér een steunpakket Griekenland zal helpen en dat het vertrouwen in de euro hersteld wordt.

50PLUS vindt het verstandiger een begeleide - tijdelijke of definitieve - Grexit uit te werken met voldoende humanitaire steun voor de bevolking. Dat bracht ik naar voren tijdens het overleg van vandaag in de Tweede Kamer over de situatie in Griekenland. Lees hier mijn hele inbreng:

“Het voorgestelde derde steunpakket aan Griekenland moet twee doelen dienen. Enerzijds het borgen van vertrouwen in de Europese Monetaire Unie (EMU) en het versterken van haar geloofwaardigheid. Anderzijds Griekenland vooruitzicht bieden op een duurzaam groeipad voor economie en openbare financiën, zodat het een volwaardig en stabiel lid kan worden van de EMU.

50PLUS betwijfelt ernstig of deze centrale doelen gediend zijn met het nu voorgestelde derde steunpakket.

Met het voorliggende steunpakket - dat volgens de Duitse krant Die Zeit al richting 100 miljard loopt - is nog volstrekt onzeker of Griekenland zich aan gemaakte afspraken zal houden. Als zelfs minister-president Rutte zich niet kan houden aan zijn belofte, hoe kun je dat dan verwachten van de Griekse minister-president, die niet eens gelooft in de deal die hij zelf sloot? De geschiedenis tot nu toe geeft daarop weinig hoop. Dat geldt ook voor de inwisselbaarheid van een ‘nee’ van de bevolking door een ‘ja’ van de regering. Griekenland heeft - ook gegeven de politieke verscheurdheid van dit moment - wat ons betreft voluit het ‘nadeel van de twijfel’.

Kan het derde steunpakket aan Griekenland het vertrouwen en de geloofwaardigheid in de monetaire unie herstellen? 50PLUS gelooft dat niet. Hebben wij dan zo weinig geleerd van de Griekse geschiedenis? Deze financiële mega-injectie wordt wéér een ‘schot in het duister’. En het trustfonds van 50 miljard euro, gepresenteerd als ‘trouvaille’ en financiële ‘borg’ zou wel eens een tamelijk lege huls kunnen blijken, zoals oud-minister van Financiën Onno Ruding onlangs waarschuwde.

98,3 procent van de Monetaire Unie functioneert behoorlijk goed. Alléén Griekenland - krap 2 procent van de economie van de Eurozone - onttrekt zich structureel aan de financieel-economische spelregels. Die regels zijn mede door dit land in Europees verband aanvaard. 50PLUS is vóór internationale solidariteit, maar tegen het storten van geld in een bodemloze put.

Griekenland wordt nu gevraagd voor de continuering van lidmaatschap van de Monetaire Unie een haast onmogelijke en vernederende prijs te betalen. Een prijs bovendien die het land nauwelijks vooruitzicht biedt op een duurzaam groeipad. De opgelegde verplichtingen zijn qua inhoud op zich verklaarbaar, maar in vorm ronduit ‘feodaal’. Het beperken van zelfbeschikking van een EU-lidstaat in deze mate is uiterst bedenkelijk! Met dit steunpakket dienen wij écht niet de geloofwaardigheid en stabiliteit van de EMU. Daarmee kopen wij hooguit tijd tot een volgend miljardensteunpakket. Dat geef ik u op een briefje! Dat wordt dus: doormodderen!

De EMU is zo sterk als zijn zwakste schakel. En helaas: die zwakste schakel is bepalend voor het vertrouwen en de geloofwaardigheid in de Monetaire Unie als geheel. Zou het daarom niet verstandiger zijn een begeleide tijdelijke Grexit uit te werken met voldoende humanitaire steun voor de bevolking?

Als Griekenland tijdelijk niet meer economisch hoeft te concurreren met dezelfde munteenheid als de Duitse economie, kan het land op langere termijn weer op een duurzaam groeipad komen. Griekenland kan dan zijn economische en financiële structuur systematisch en grondig hervormen. Pas dan wordt volwaardig en geloofwaardig lidmaatschap van de muntunie op termijn een haalbaar vooruitzicht. Maar zónder voorafgaande diepe crisis zal dat niet mogelijk zijn.

Ongeacht de uiteindelijk gekozen aanpak zullen álle EU-lidstaten - maar vooral Griekenland en zijn burgers - net als de Nederlandse en niet in de laatste plaats de ouderen een zéér hoge prijs gaan betalen. De belangrijke vraag is vandaag: kiezen wij voor een pijnlijk einde aan de verschrikkingen, of voor pijnlijke verschrikkingen zonder einde?

Jean-Claude Juncker noemt het genomen besluit een ‘typisch Europese oplossing’. “Er zijn geen winnaars en geen verliezers.” Nee, zeg ik u: er zijn alléén maar verliezers met deze aanpak. Dit besluit kan wel eens het tweede Paard van Troje worden!”