Zeven redenen waarom het dom en laf is om jihadisten te laten vertrekken.
In de discussie over Nederlanders die als jihadreiziger voor IS willen gaan vechten hoor je vaak de kreet: “laat ze lekker gaan dan, dan zijn we ervan af, opgeruimd staat netjes!”.
Ik moet zeggen dat ik het zelf ook wel eens gedacht heb, dus ik snap het gevoel. Er zijn echter veel redenen waarom dat niet in ons belang is. Het is logisch als gevoel, maar dom en laf als beleid. Ik geef hieronder 7 redenen hiervoor.
Het is dom omdat je helemaal niet van het probleem af bent. Van de ongeveer 160 uitreizigers zijn er 18 gesneuveld en zijn er veel meer teruggekeerd. Je bent dus niet van een jihadist af als je ‘m laat gaan, in tegenstelling tot wat sommige partijen beweren.
Het is dom omdat je je eigen vijand sterker maakt. We sturen onze mensen en F-16’s naar Irak om IS en andere terreurclubs terug te bombarderen naar de hel waar ze hun ideeën vandaan halen. In de afgelopen maanden hebben onze bondgenoten alleen al in Syriëmeer dan 800 jihadisten uitgeschakeld. Dan is het toch bezopen om toe te staan dat je vijand daar zich versterkt met troepen uit de polder?
Het is dom omdat je het jihadistisch netwerk sterker maakt. Elke jihadist die vertrekt is een nieuw contact punt met sympathisanten hier. Het is weer een gezin dat gespleten is tussen liefde voor een zoon en gezond verstand voor Nederland.
Het is dom omdat je nog meer jihadisten kweekt. Elke jihadist die we laten gaan is een zegen voor de afdeling Propaganda van IS. Voor elke jihadist die de benen neemt en tof loopt te doen op Facebook, zijn er weer pubers in z’n oude wijk die hem als idool kunnen zien en vergiftigd kunnen worden met de illusie van de strijd voor het kalifaat.
Het is dom omdat je de jihadisten capabelere vijanden maakt. En de weg terugvinden is helaas niet zo moeilijk. Dan heb je ze alsnog in Europese steden zitten, maar dan met meer vaardigheden, meer vastberadenheid en meer jihadisten-vriendjes om te helpen.
Het is dom omdat je de kans laat liggen een radicaliseringsproces te doorbreken. Er zijn gevallen bekend waarin het tegenhouden van uitreis leidde tot het ontwaken uit de boze droom van het jihadisme.
Maar bovenal is het laf. Het is net alsof je zegt ‘moorden en verkrachten, nou vooruit, als je het maar niet hier doet.’. De gelijkheid van ieder mens, de vrijheid van ieder mens is het waard om te bevechten. Wat straal je nou helemaal uit als je daar niet voor gaat staan? Als je het probleem niet wilt aanpakken, maar alleen een paar honderd kilometer verder wil schuiven?
Voor de VVD is het een duidelijke keuze: wij hebben ze liever hier in de bak dan daar in Irak.
- 1.Liberale politicus uit Breda, die als Tweede Kamerlid snel aan gezag won en vervolgens staatssecretaris en minister werd en in 2017-2021 de VVD-Tweede Kamerfractie leidde. Werd in 2010 Tweede Kamerlid, na docent recht aan de Universiteit van Tilburg en Hogeschool InHolland en eigenaar van een adviesbureau te zijn geweest. Was tot 2013 tevens lid van de gemeenteraad en fractievoorzitter van de VVD in Breda. Was van 20 maart 2015 tot 4 oktober 2017 staatssecretaris van Veiligheid en Justitie in het kabinet-Rutte II en daarna van 4 tot 26 oktober 2017 minister van Defensie. Als Kamerlid aanvankelijk woordvoerder justitie en Europese zaken. Goed debater, die vaak wat relativerend en nuchter zijn betogen opbouwde. Besloot in 2021 de politiek te verlaten en werd toen mede-eigenaar van een adviesbureau op strategisch gebied.