Onderhandelingen Bankenunie nog niet klaar - Hoofdinhoud
Het Europees Parlement is ontevreden over het gebrek aan voortgang in de onderhandelingen over de Europese resolutieautoriteit - het laatste bouwblok van de Bankenunie. Ondanks de toezeggingen van de Ministers van Financiën om het Griekse Raadsvoorzitterschap meer onderhandelingsruimte te geven, hebben de onderhandelingen deze week helaas weinig opgeleverd. Daarom neemt het EP het heft in eigen handen door volgende week een eigen compromisvoorstel te presenteren op een aantal cruciale punten, voorafgaand aan de vergadering van de Ministers van Financiën op 10 en 11 maart.
Het EP wil dat er sneller en efficiënter kan worden besloten over probleembanken, zonder politieke inmenging of blokkades van één of meer lidstaten. De onderonsjes tussen de grote lidstaten Duitsland en Frankrijk hebben we juist in het toezicht op de begrotingen en economisch beleid (stabiliteits-en groeipact) afgeschaft. Dat zouden we nu hier weer gaan invoeren, want de Ministers van Financiën cruciale besluiten in handen van 17 nationale toezichthouders of 28 lidstaten willen leggen. Dat zal niet werken, wanneer er in een weekend en onder hoge druk lastige knopen moeten worden doorgehakt.
Bovendien vergroot politieke inmenging de kans dat pijnlijke maar cruciale maatregelen worden afgezwakt of zelfs doorgeschoven. Bijvoorbeeld het toepassen van bail-in, waarbij aandeelhouders en obligatiehouders betalen voor een reddingsoperatie. Hiermee voorkomen we dat de belastingbetaler wederom in de wind komt te staan. De ervaring in Cyprus leert dat uitstel en gepolder over bail-in uiteindelijk zal leiden tot hogere kosten, zeker wanneer lidstaten koudwatervrees krijgen en aandeelhouders en investeerders liever niet laten bloeden. Bovendien wordt de kans op lekken van vertrouwelijke informatie groter hoe langer het duurt om een besluit te nemen, wat ook schadelijke gevolgen met zich meebrengt.
Ook voor het resolutiefonds, dat gevuld moet worden door de banken, is slagvaardigheid cruciaal. De rigide opsplitsing van het Fonds in nationale compartimenten zoals voorgesteld door de Ministers brengt vooralsnog veel praktische problemen met zich mee. Hierdoor dreigt de schadelijke link tussen overheden en banken overeind te blijven. Daarnaast zorgt het voor een ongelijke behandeling van banken, wanneer alleen een beperkt aantal banken extra moet bijbetalen als de bodem van hun nationaal compartiment in zicht komt. Dat terwijl het Europees Parlement juist probleembanken op een objectieve manier wil aanpakken, los van het land waarin ze opereren. Het Fonds kan alleen worden ingezet in uiterste gevallen, maar dit moet wel goed geregeld zijn om het systeem als geheel geloofwaardig te maken.
De bankenunie is dringend nodig voor het herstel van vertrouwen in de banken en daarmee herstel van de kredietverlening aan onze economie. Onze inzet is om nog vóór de Europese verkiezingen een akkoord te bereiken met de Ministers van Financiën. Daarmee voorkomen we grote vertraging van de Bankenunie. Als medeonderhandelaar namens het Europees Parlement zal ik mij in ieder geval blijven inzetten voor een resolutieautoriteit die onafhankelijk en effectief kan opereren, los van politieke inmenging.
Bekijk hier de inbreng van Corien tijdens het debat over de Bankenunie in het Europees Parlement