Participatiewet stap vooruit

Met dank overgenomen van J.L. (Hans) Spekman i, gepubliceerd op donderdag 5 december 2013, 15:05.

Foto Flickr / PvdA

Deze week presenteerde staatsecretaris Jetta Klijnsma de nieuwe Participatiewet. Een stap vooruit om mensen mee te laten doen.

In de krant zag ik deze week twee mooie voorbeelden uit Drenthe en Groningen. In Drenthe werkt het Hunnebeddenmuseum in Borger met 15 mensen met een arbeidshandicap. De mensen zijn gedetacheerd door de sociale werkplaats Wedeka uit Groningen en helpen bij het maken van tentoonstellingen, ze onderhouden het groen en bemannen de balie. De directeur zou niet meer weten wat hij zonder ze moet, zegt hij in de krant, en noemt hen het cement van het bedrijf.

En in Oost-Groningen neemt het technisch bedrijf Witec mensen met een handicap in dienst, leidt ze zelf op en zorgt er zo voor dat ze weer een baan hebben en niet langer thuis zitten. Het gaat zo goed, dat Witec mensen straks wil onderbrengen bij andere bedrijven. De directeur verwacht honderd mensen op te leiden als lasser of in de fijnmechanische techniek.

Twee voorbeelden van hoe ik het graag zie. Al in 2006 zei ik in mijn 1-mei lezing dat deze samenleving mensen met een arbeidshandicap niet van zich mag vervreemden. Daarom schreef ik twee jaar later met mijn toenmalige collega in de Tweede Kamer Ton Heerts (nu FNV-voorzitter) de fractienota 'Kansen geven, kansen grijpen'. Hierin wilden we kansen bieden aan die mensen met een handicap om een gewone baan te vinden en te krijgen. Het is en blijft het aloude streven naar verheffing door arbeid. Maar dat gaat niet zomaar. We vroegen in de nota ook de toekomstige collega's op de werkvloer mensen met een handicap meer te steunen en te helpen. En van werkgevers vroegen we wat meer ruimte en begrip.

Daarom ben ik ook zo tevreden met de nieuwe Participatiewet van Jetta Klijnsma. Hierin worden mensen uit de sociale werkplaats of van de bank gehaald en doen ze weer mee in onze maatschappij. Precies zoals onze fractie in 2008 al voor ogen had. Met een baan staan ze midden in de samenleving, voelen ze zich weer gewaardeerd en gemotiveerd. En bedrijven hebben er goede werknemers bij.

Zo kunnen zij zichzelf ontwikkelen, erbij horen, krijgen ze meer zelfvertrouwen. Zo telt niet langer wat je als stempel of aandoening hebt maar wat je kunt. Daarom ben ik ook blij dat bedrijven en overheden in het sociaal akkoord samen hebben afgesproken over een aantal jaren 125.000 arbeidsplaatsen voor deze groep te creëren. Daarbij houden we constant de vinger aan de pols. Als de bedrijven en overheden het aantal niet halen, zal Jetta niet schromen om dit aantal alsnog wettelijk op te leggen.

Makkelijk zal het overigens niet zijn, zoals we al schreven in 2008. Ik realiseer me de vragen bij bestaande werknemers en werkgevers bij deze groep nieuwe werknemers. Maar iemand op basis van handicap op voorhand uitsluiten of mensen tussen wal en schip laten vallen is niet de weg van de sociaal-democraten.