Kiezen om te delen
Eind juni, begin juli vonden er in het hele land discussiebijeenkomsten plaats over vragen die ik eerder in een discussienotitie had neergelegd. Het waren leuke en inspirerende bijeenkomsten waar veel GroenLinksers op af kwamen om hun zegje te doen. Om een paar opvallende zaken te noemen die bij deze bijeenkomsten naar voren kwamen; veel mensen gaven aan te snakken naar een ideologisch vergezicht. Weg van de politiek van alledag maar juist aansluitend bij onze GroenLinkse idealen. Ook kwam bijna overal naar voren dat tegengaan wat ik gemakshalve maar even de uitwassen van flexwerk noem als een opdracht voor de partij wordt gezien. Een derde punt dat regelmatig te beluisteren viel is dat de bestaanszekerheid van mensen de afgelopen jaren verder onder druk is komen te staan en dat GroenLinks daar een stevig antwoord op behoort te formuleren, al dan niet in de vorm van een basisinkomen.
Mooi is om te zien dat de discussie die tegelijkertijd op de site van Bureau de Helling losbarstte veelal over de zelfde thema's gaat. Ook hier komt flexwerk, de dwang om te werken en het moet gezegd, ook het basisinkomen nadrukkelijk weer terug. Met veel belangstelling en waardering heb ik alle reacties gelezen. Zo werd ik getroffen door de reactie van Rosanne Slootweg die schrijft over hoe zij als high potential nog steeds weinig perspectief op de arbeidsmarkt heeft. Maar ook het stuk van Ronald Dekker verheldert veel. Ik doe al die anderen tekort door ze hier niet expliciet te noemen. Maar weet dat ik alle bijdragen zeer waardeer. Op dit moment ben ik hard aan de slag om het essay zijn definitieve vorm te laten krijgen. Al jullie input zal ik daar zeker voor gebruiken zonder dat ik toezeg dat ik alles overneem; dat zullen jullie begrijpen.
De 28e september wordt het stuk gepresenteerd in Den Haag. Ik wil iedereen, maar zeker de mensen die een bijdrage geleverd hebben aan het project, daar van harte voor uitnodigen.
Met veel dank en hartelijke groet,
Bram van Ojik
- 1.Internationaal georiënteerde politicus van de PPR en GroenLinks, die met een onderbreking van achttien jaar twee perioden Tweede Kamerlid was. Was in 1988-1990 voorzitter van de PPR en zat in 1993-1994 voor die partij in de Kamer. Speelde een belangrijke rol bij de fusie met PSP, CPN en EVP tot GroenLinks. Na zijn eerste periode als Kamerlid ambtenaar op Buitenlandse Zaken en diplomaat. Keerde in 2012 terug in de Kamer en volgde al korte tijd later Jolande Sap op als fractievoorzitter en politiek leider, om in 2015 het stokje over te geven aan Jesse Klaver. Werd in 2017 echter opnieuw voor vier jaar Kamerlid. Gerespecteerd woordvoerder op het gebied van buitenlandse zaken, vreemdelingenbeleid en (internationaal) milieubeleid, wiens bijdragen in debatten zich enerzijds kenmerkten door principiële stellingname en anderzijds door een zekere bezadigdheid en milde wijsheid.