Slimme zorg in de buurt

Met dank overgenomen van J.L. (Hans) Spekman i, gepubliceerd op donderdag 3 oktober 2013, 14:33.

Foto Flickr / PvdA

Deze week was ik in Venlo te gast bij een bijeenkomst over de zorg. Deze testgemeente experimenteert al enige tijd met succes met zorg op maat. Dat pakt goed uit voor meneer Janssen en mevrouw Jacobs.

Vanaf 2015 krijgen gemeenten zelf meer te zeggen over zorg, arbeidsmarkt en bijstand. Wij als PvdA zijn altijd voorstander geweest om bijvoorbeeld de langdurige zorg lokaal te organiseren. De gemeenten weten immers als geen ander wie welke ondersteuning waar nodig heeft.

Een mooi voorbeeld zag ik deze week in Venlo, waar ik te gast was op een bijeenkomst over de zorg. De Limburgse gemeente is een testgemeente en loopt vooruit op de plannen die in 2015 van kracht worden. Dan worden taken van de langdurige zorg overgeheveld van het Rijk naar de gemeenten.

Er heerst soms scepsis over deze plannen. Lukt dat wel, kunnen gemeenten al die nieuwe taken aan of is het geen bezuiniging? Venlo laat zien dat het beter kan, vaak met minder geld.

De wethouder Ramon Testroote toonde ons het voorbeeld van twee gepensioneerden. Meneer Janssen is sinds kort weduwnaar en kan slecht koken. Hij is bovendien gebrouilleerd met zijn zoon. Mevrouw Jacobs woont al jaren alleen in haar huis dat is afbetaald, ze heeft nog een zeer actief sociaal leven, en ze ziet een scootmobiel als noodzakelijk kwaad voor het halen van de boodschappen. Ze hebben hetzelfde fysiek ongemak: ze zijn allebei slecht ter been, en hebben reuma aan hun handen. Op basis van hun ziektebeeld zouden ze voorheen dezelfde indicatie hebben gekregen en daarmee ook dezelfde zorg: anderhalf uur thuishulp per week, een scootmobiel, collectief vervoer en een verhoogd toilet.

Maar door de persoonlijke gesprekken die de gemeente met hen voerde, kwam er heel andere, individuele ondersteuning uit de bus rollen. Meneer Janssen had helemaal geen behoefte aan thuiszorg of een scootmobiel, maar wel baat bij een cursus rouwverwerking. En tussen hem en zijn zoon wordt inmiddels bemiddeld tot toenadering. Hij gaat ook vaker naar het buurthuis.

Mevrouw Jacobs krijgt wel thuiszorg maar ziet af van de scootmobiel, omdat ze gebruik gaat maken van een boodschappendienst. En heeft ze een keer de scootmobiel nodig, dan leent ze er een uit een pool. En dankzij haar financiële situatie kon ze zelf haar badkamer en toilet laten verbouwen.

Door slimmer te organiseren, beter te luisteren naar de wensen van mensen en beter te kijken naar wat ze zelf nog kunnen, krijgen meneer Janssen en mevrouw Jacobs nu de zorg die ze willen. Tot ieders tevredenheid.