Moslimbroeders als "moslimdemocraten" in Brussel - Hoofdinhoud

Kort na de val van president Moebarak maakte ik in Cairo kennis met zijn grote tegenstrevers én opvolgers, de Moslimbroeders. In maart 2011 trof ik in Egypte bijkans schuwe gesprekspartners aan. Ruim twee jaar later is dat compleet voorbij. De twee Moslimbroeders die op dinsdag 7 mei in het Europees Parlement het woord voerden, deden dat ronduit offensief. Als leermeesters.

Dat gebeurde allemaal in het kader van een conferentie over het beter leren kennen van de politieke islam. Want maken islamisten ofwel moslimfundamentalisten sinds het uitbreken van de ´Arabische Lente´ tenslotte niet de dienst uit onder Europa´s zuidelijke buren?! Van Europese zijde werd daar nog een schepje bovenop gedaan bij de openingsspeech: "Islam en democratie zijn verenigbaar."

Veelzeggend genoeg nam de eerste, de beste spreker van de zijde van de Moslimbroeders van deze aanvechtbare uitspraak afstand. Dr. Dardery —woordvoerder buitenland— gaf botweg aan voor "moslimdemocratie" te gaan.

Vleiend richting Europese gesprekspartners/geldschieters repte dr. Dardery voorts over de waarde van goed nabuurschap. Daar ligt straks mijn kans bij het vragenstellen, dacht ik. Per slot van rekening dienden de zalvende woorden van Dardery dan evengoed buurland Israël te gelden. Om van haat jegens de burgers van het buurland in de vorm van openlijke en aanhoudende antisemitische uitingen maar helemaal niet te spreken.

Ik trof het. Collega en dagvoorzitter Salafranca gaf mij als eerste het woord. Ik legde dr. Dardery als "moslimdemocraat" een tweetal schrijnende zaken voor. In eerste instantie wees ik hem op een recente conferentie van vooraanstaande Kopten. Zij wensen dat de heersende Moslimbroeders eindelijk instaan voor veiligheid en gelijkberechtiging van ´s lands christelijke minderheid. Vervolgens wees ik hem op het grote profijt dat de Europese Unie trok van Egypte´s zeer ontwikkelde naaste buur, de staat Israël. Een voorbeeld toch ter onmiddellijke navolging gelet op nijpende maatschappelijke problemen aan de Nijl. En dan nog iets belangrijks in Europese optiek: politieke beschaving verdraagt geen antisemitisme.

Beide kritiekpunten vielen natuurlijk in slechte aarde bij de Moslimbroeder annex "moslimdemocraat". Niet verwonderlijk dus dat hij brutaalweg de aanval koos. "Een grap, dat antisemitisme! Wij Egyptenaren zijn immers zelf ook semieten." Alsof niet klip en klaar is dat antisemitisme gelijkstaat aan Jodenhaat. Kortom, de oude uitvlucht. Verder noemde Dardery Israël geen buur, maar "bezetter van Palestina". O ja, Europa kon zich qua behandeling van de moslims op zijn grondgebied spiegelen aan de "broederschap tussen moslims en christenen" in Egypte, oordeelde de "moslimdemocraat". Met dit woord laten de Moslimbroeders zich op een tweede politieke uitvlucht betrappen. Brussel lette erop!

Bas Belder, voorzitter Israëldelegatie Europees Parlement