Laten we handen ineen slaan om echte problemen aan te pakken

Met dank overgenomen van L.F. (Lodewijk) Asscher i, gepubliceerd op donderdag 14 maart 2013, 22:32.

Geachte heren Rabbae en Menehbi,

Van PvdA-voorzitter Hans Spekman kreeg ik uw brief doorgestuurd die ook gepubliceerd is op verschillende internetsites. Omdat u in die brief aankondigt ervoor te zorgen dat Marokkanen niet meer op de PvdA stemmen vanwege mijn optreden, reageer ik zelf.

Ik moet bekennen dat ik ben geschrokken van uw brief. Niet vanwege het oneigenlijke electorale dreigement: als de PvdA in de Eerste Kamer het wetsvoorstel rondom beperking van export van de kinderbijslag naar landen van herkomst steunt, zorgt u dat Marokkanen geen PvdA meer stemmen bij de komende Gemeenteraadsverkiezingen.

Nee, ik ben geschrokken vanwege het beeld dat u blijkens uw brief koestert van Marokkaanse Nederlanders. Het is nogal een bevoogdende stelling om te beweren dat onze landgenoten van Marokkaanse komaf blijkbaar jaren op uw advies PvdA hebben gestemd en daar eveneens op uw advies weer mee zouden stoppen.

Ik weet zeker dat veel Marokkaanse Nederlanders zich allerminst vertegenwoordigd voelen door dit soort zelfbenoemd leiderschap van de gemeenschap. Ik ken er vele die zich generen voor het dreigement dat u uit hun naam heeft geuit.

Als partij zetten wij ons met hart en ziel in voor de integratie van Marokkaanse kinderen. Ahmed Marcouch bijvoorbeeld door onverminderd voor veiligheid en homorechten te staan. Of Ahmed Aboutaleb die heeft bewezen hoe je vooroordelen slecht en harten verovert. Of Diederik Samsom, die niet achter zijn bureau bleef zitten maar als straatcoach op straat de confrontatie aanging om het gezagsvacuüm te helpen vullen.

Ikzelf heb er als wethouder onderwijs in Amsterdam aan bijgedragen dat duizenden schoolkinderen, waaronder vele Marokkaanse, nu beter onderwijs krijgen. Niet omdat het Marokkanen waren, maar omdat het om kinderen ging. En niet omdat hun ouders op me gestemd hadden, maar omdat ik geloof dat kinderen het verdienen om hun talenten te kunnen ontplooien.

Vorig jaar ben ik toegetreden tot Rutte-II met het vaste voornemen me samen met mijn collega’s in te zetten voor de bestrijding van de jeugdwerkloosheid, de verbetering van de positie van flexwerkers en voor een modern integratiebeleid. Juist in de moeilijke tijd die Nederland nu doormaakt wil ik een bijdrage leveren aan een mooie toekomst van alle kinderen van dit land.

Daarbij verdedig ik ook moeilijke maatregelen. Daarover ga ik geen inhoudelijk debat uit de weg. Ik ga altijd uit van de individuele vrijheid én verantwoordelijkheid van iedere Nederlander en ik kom op voor diegenen die door geweld, groepsdruk of discriminatie geen volwaardig deel uit kunnen maken van de samenleving.

Laten we de handen ineen slaan om de echte problemen aan te pakken. Schrijnende jeugdwerkloosheid onder migrantenjongeren, taalachterstanden in het basisonderwijs, discriminatie op de arbeidsmarkt.

De politieke vrijheid is in ons land wel een van de meest dierbare rechten. Zou het niet een prachtig stemadvies zijn aan Marokkaanse Nederlanders om toch vooral zelf te kiezen aan welke partij zij hun vertrouwen schenken?

Met vriendelijke groet,

Lodewijk Asscher