Motiveren doet kinderen leren

Met dank overgenomen van J.L. (Hans) Spekman i, gepubliceerd op donderdag 15 november 2012, 16:32.

Foto Flickr / PvdA

Deze week las ik over het Rotterdamse project ‘Beter Presteren’, waarbij ouders worden aangespoord meer betrokken te raken bij het onderwijs aan hun kinderen. Grotere betrokkenheid zou hebben geleid tot hogere cijfers. Met name kleuters zouden meer profiteren van betrokken ouders. Een kwartiertje per dag voorlezen zou al wonderen doen.

Laat ik voorop stellen dat ik blij ben met zo’n project. Maar het is wel erg dat er een project voor moet zijn. Alle kinderen zijn gretig, nu alle ouders nog. Vanochtend was ik op het Regio College Purmerend, een prachtige school. Daar hoorde ik dat de meeste ouders naar een ouderavond komen, maar 40% ook niet. Bijna de helft die zo’n kleine moeite al niet neemt.

Het ligt voor de hand - zeker in de ogen van sociaaldemocraten - dat meer aandacht voor kinderen leidt tot betere prestaties. De echte uitdaging is ervoor zorgen dat meer ouders deze taak op zich nemen.

Gisteravond kreeg ik een mail met daarin de volgende zin: 'Ik kijk om me heen, en eens temeer valt me iets op wat ik niet kan bevatten. Ik zie uitgeslotenen, lage inkomens, kinderrijke gezinnen in te kleine flats, petty crime, teveel wapenbezit, stigmatisering en geweld wat al begint bij mijn zoontje in groep vijf.' Zo’n omgeving is funest voor kinderen en moet worden verbeterd.

Scholen en gemeente hebben in Rotterdam de handen ineengeslagen en hebben ouders actief benaderd. Ouders blijken dan bereid om mee te werken. Voornaamste reden waarom dit niet al gebeurde, is onwetendheid. Dat kunnen we veroordelen, maar daar veranderen we niets mee. We willen dat voor ouders en kind een wereld vol mogelijkheden wordt geopend.

Kinderen behoren tot de kwetsbaarste groep in onze samenleving. Zij kunnen letterlijk worden gemaakt en gebroken door hun ouders. Zelf dank ik ontzettend veel aan mijn moeder. Nadat mijn vader overleed op mijn eerste, stond ze er alleen voor met vier jonge kinderen. Ik heb kunnen worden wat ik nu ben, omdat mijn moeder mij die kansen heeft gegeven, mijn gretigheid heeft aangewakkerd. Kansen die ze zelf niet kreeg. Ze moest spruitjes plukken op het land vanaf haar elfde en mocht de basisschool niet afmaken.

Ik ben dankbaar voor het harde werken van mijn moeder. Het heeft me geleerd hoe belangrijk het is dat ieder kind een goede kans krijgt het beste uit zichzelf te halen. En dat we onze kinderen ook daartoe aanmoedigen. Deze gedachte is het fundament onder mijn lidmaatschap van de PvdA. Het succes van een kind wordt niet alleen maar gevormd door de ‘eigen verantwoordelijkheid’. Die verantwoordelijkheid dragen we samen.