Gids voor zelfdoding II - Hoofdinhoud

Enkele weken geleden heb ik op mijn weblog melding gedaan van de vragen die ik aan het kabinet had gesteld over het plan van een aantal mensen om een gids uit te brengen met voorlichting over methoden van zelfdoding. Mensen die in psychische nood verkeren en zelfdoding overwegen, moeten van harte worden bijgestaan in hun levensvragen, maar niet in hun doodswensen. Zo’n gids geeft een volstrekt verkeerd signaal af, en past niet bij de bijbels geboden bescherming van het leven. Het gaat niet alleen om de vrije verkrijgbaarheid van dit soort informatie tegen te gaan, maar zeker ook om het beter vormgeven van een beleid om zelfdodingen tegen te gaan. Aldus mijn commentaar van enkele weken geleden.

Inmiddels zijn de antwoorden van de staatssecretaris van Justitie binnen. Zij onderstreept dat het beleid van de overheid erop is gericht suïcide en suïcidaliteit zo veel mogelijk te voorkomen. De staatssecretaris geeft aan dat zij het daarom ook een ongewenste ontwikkeling vindt dat deze adviezen voor een breed publiek toegankelijk worden gemaakt. Jammer genoeg betekent dit duidelijke standpunt niet dat er ook daadwerkelijk wordt opgetreden tegen de gids. Weliswaar is in het wetboek van Strafrecht de hulp bij zelfdoding strafbaar gesteld, maar daaronder valt weer niet het louter verstrekken van algemene informatie, aldus de staatssecretaris. Het wordt tijd dat de wet op dit punt aangescherpt wordt!