'Hef Wereldomroep op'

De Wereldomroep is een slangenkuil waar de afgelopen jaren op verschillende fronten een schrikbewind werd gevoerd. Dat blijkt uit een onthutsende reportage over de ’wereldverbeteraar’ in omroepland, die morgen in De Telegraaf verschijnt. In de Tweede Kamer wordt geschokt gereageerd op de misstanden.

Managers bleken tirannen, op inspraak stond de journalistieke doodstraf en vriendjespolitiek en pesterijen waren aan de orde van de dag, zo doen volledig gesloopte ex-medewerkers hun verhaal. En dat terwijl de stichting jaarlijks 47 miljoen euro overheidsgeld mag steken in projecten om de vrijheid van meningsuiting te bevorderen en wereldwijde uitzendingen verzorgen.

„Ik schrik daar enorm van", laat VVD-Kamerlid Van Miltenburg weten. „Heeft niemand deze misstanden eerder in de gaten gehad? Ik wil daar het mijne van weten, zeker aangezien de Wereldomroep met belastingcenten wordt gefinancierd." De liberaal constateert wel dat een eerdere reorganisatie de sfeer wellicht geen goed heeft gedaan.

Volgens PVV-Kamerlid Bosma gaan mensen zich altijd raar gedragen als ze werken bij een organisatie die geen bestaansrecht meer heeft. Bosma: „De Wereldomroep is een werkgelegenheidsproject en ik vraag me af waarom die club in de huidige tijd nog bestaat. Laten we er gewoon helemaal mee stoppen, de stekker eruit trekken. De centen kunnen wel beter worden besteed."

CDA-Kamerlid Haverkamp vindt het ’heel jammer’ dat het bij de Wereldomroep zo misgaat. „De energie moet gericht zijn op het maken van goede programma’s, niet op intern gekissebis." D66’er Van der Ham is voor de harde aanpak, mocht worden aangetoond dat de organisatie niet functioneert. „Dergelijke interne wrevel is nooit goed."

*Dit artikel is geplaatst in de Telegraaf van 1 april 2011 en terug te vinden op http://telegraaf-i.telegraaf.nl/telegraaf/_main_/2011/04/01/001/

• 1. 

  Uit de journalistiek afkomstige VVD-politica die na een succesvolle periode als 'gewoon' Kamerlid een teleurstellend Tweede Kamervoorzitschap kende, dat zij voortijdig moest beëindigen. In de periode 2003-2010 was zij een energiek woordvoerster zorg, media en medische ethiek, die bijvoorbeeld bij de behandeling van de Wet maatschappelijke ondersteuning goede inbreng had. Werd in 2010 dan ook vicefractievoorzitter. Kreeg als Kamervoorzitter (sinds eind 2012) kritiek op een soms te krampachtige en formalistische wijze van leiden en trad af na een relletje rond vernietigde documenten. Had als voorzitter een groot aandeel in de viering van 200 jaar Staten-Generaal. Bleef na haar aftreden nog anderhalf jaar woordvoerder emancipatiebeleid.