"Stille" aanbidders - Hoofdinhoud
11 maart 2012 Rogier Tetteroo fractievoorzitter PvdA Gouda
De raad staat aan het hoofd van de gemeente. Logisch zou je zeggen. De raadsleden worden immers rechtstreeks verkozen door de inwoners. En in een vertegenwoordigende democratie - want dat is het - ligt de grootste kracht bij het orgaan dat namens de inwoners recht van spreken heeft. De inwoners op hun beurt mogen dan ook verwachten dat hun stem er toe doet. Hoe kan de raad deze dure verplichting waarmaken? De raad heeft budgetrecht. Kan dus de begroting vaststellen en op die manier bepalen waar wel en waar geen geld naar toe gaat. De raad stelt de locale wetgeving (verordeningen) vast die hij nodig acht. De raad stelt de kaders van het beleid vast en controleert of het college wel binnen de kaders van dat beleid blijft. Wee de wethouder die over de schreef gaat; de raad kan hem of haar naar huis sturen. De raad kan initiatiefvoorstellen indienen, kan vragen stellen, kan voorstellen wijzigen ("amenderen") en de raad kan oproepen tot handelen, via zogenoemde "moties". En last but not least kan de raad een onderzoek instellen, vergelijkbaar aan een parlementaire enquete.
Een goede raad weet bovenstaande juridische instrumenten goed toe te passen en gedoseerd in te zetten. Want laten we wel wezen, niet alles in het bestuur van Gouda is flitsend of sexy. De meeste zaken zijn van doorlopende aard, al dan niet door Den Haag voorgeschreven, zodat in feite de raad er alleen nog maar een klap op hoeft te geven. Maar een goede raad weet ook wanneer er wel moet worden gevlamd. Wanneer de gortdroge juridische middelen op een politieke manier moeten worden ingezet. Op die momenten moet de raad zich bedienen van het debat en de interpellatie. Kortom, van verbale middelen. Een goed lopend betoog, met kop en staart, met een (politieke) boodschap en een doel voor ogen. Op die momenten vooral, gaan ook de politieke kleuren die in de raad zijn vertegenwoordigd body krijgen. En is men niet alleen en plein public de degens aan het kruisen, maar vindt ook koortsachtig en hartstochtelijk overleg achter de schermen plaats. Dat hoort er allemaal bij. Natuurlijk wordt er ook wel overdreven met het aanvragen van debatten en het maken van stemming. Dat is jammer, maar helaas. Het komt er gratis bij, moet u maar denken. En bovendien, af en toe moet de raad grenzen opzoeken. Buiten kijf staat dat alles binnen het betamelijke moet, met respect voor elkaar. De bal spelen, niet de man. Logisch, want de raad vertegenwoordigt alle inwoners van de stad. Dan moeten we het goede voorbeeld geven.
De raad en de raadsleden zouden geen knip voor de neus waard zijn als er alleen tijdens de verkiezingscampagnes wordt geluisterd naar de inwoners. Af en toe vind je ze nog wel, die raadsleden die menen dat een keer in de vier jaar een verkiezingskraam bemannen genoeg moet zijn om voeling met de inwoners te houden. Maar het is een uitstervend ras moet u maar denken. Raadsleden bezoeken instellingen, wijkteams, maatschappelijke en culturele organisaties, luisteren mee op bewonersavonden in de wijk en houden zo voeling met wat er leeft. Cruciaal om de taken als volksvertegenwoordiger waar te maken. De PvdA doet er nog een tandje bij. Wij gaan van deur tot deur. Met een rode roos (of tulp, als de rozen te duur zijn) bellen we aan en vragen we wat er goed is aan de buurt of wat er aan schort en wat wij volgens de bewoners kunnen doen om het beter te maken of het succes vast te houden. Laatst nog met Valentijnsdag. Als stille aanbidders verspreidde de PvdA fractie uit de raad, tezamen met bestuursleden en onze wethouder, zich over de Vogelbuurt in Korte Akkeren. De rode tulpen vonden gretig aftrek. En wij gingen voldaan, met een schat aan informatie, huiswaarts. Dat smaakt naar meer. Weet dus dat u binnenkort een stille aanbidder kunt verwachten!