VVD: Homorechten op gelijke voet met godsdienstvrijheid - Hoofdinhoud
in Nieuws
Homorechten zijn onlosmakelijk verbonden met mensenrechten.
Homorechten zijn onlosmakelijk verbonden met mensenrechten. Tot die conclusie zijn we in Nederland al lang geleden gekomen. Daarom was Nederland in 2001 het eerste land in de wereld dat het homohuwelijk invoerde. Dat voorbeeld is inmiddels gevolgd door 11 andere landen. Eerder dit jaar doorbrak Obama in de VS dit taboe en vorige maand maakte Frankrijk bekend ook het homohuwelijk mogelijk te maken.
Bemoedigend, maar er is nog veel te doen. In veel landen krijgen homoseksuelen niet de gelijke behandeling zoals Nederland die kent. En in meer dan tachtig landen is homoseksualiteit zelfs strafbaar. De VVD vindt dat Nederland een voortrekkersrol moet blijven vervullen om de homorechten over de hele wereld te verbeteren.
Op 3 juli werd bekend dat Frankrijk het homohuwelijk mogelijk maakt. Op diezelfde dag sprak in Nederland de Tweede Kamer over de Nederlandse inbreng op de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties, aankomende september. Een van de door Nederland aan te snijden thema’s is godsdienstvrijheid. Nederland agendeert dit thema omdat religieuze minderheden over de hele wereld nog worden onderdrukt.
Helaas zien velen godsdienstvrijheid en homorechten als tegenstrijdig met elkaar. Onzin, beiden zijn kanten van dezelfde individuele vrijheidsmedaille. De vrijheid om te zijn wie je bent, om te vinden wat je vindt en om te geloven wat je wilt. Die vrijheid stopt waar je die van anderen beperkt. De religieuze vrijheid mag daarom niet gebruikt worden om de vrijheid van homo’s, lesbiennes, biseksuele en transseksuelen in te perken.
Op aandringen van de VVD heeft de Nederlandse regering tijdens het debat toegezegd dat tijdens de VN-bijeenkomst niet alleen aandacht te schenken aan godsdienstvrijheid, maar ook aan homorechten. Voor de VVD zijn homorechten en godsdienstvrijheid beide kanten van dezelfde individuele vrijheidsmedaille. Ieder individu heeft de vrijheid om te zijn wie je bent, om te vinden wat je vindt en om te geloven wat je kiest. Die vrijheid kent zijn grens op het moment dat jouw vrijheid de vrijheid van anderen beperkt. De religieuze vrijheid mag daarom niet misbruikt worden om de vrijheid van homo’s, lesbiennes, biseksuele en transseksuelen te beperken. Juist omdat kwaadwillenden godsdienstvrijheid misbruiken om homorechten te schenden, moet Nederland erop hameren dat vrijheden hand in hand horen te gaan. Helaas zien we elke dag nog internationale voorbeelden van overheden die homorechten schenden.
Oekraïne overweegt een wet aan te nemen die homoseksuele uitingen in het openbaar verbiedt. Zelfs het bespreken van homoseksualiteit wordt strafbaar. Vlak voor het EK-voetbal werd al een door de Nederlandse overheid gesteunde gay-pride afgelast. Vergelijkbare anti-homowetten zijn aangenomen in het Russische Sint Petersburg. In Oeganda werden deze maand 38 hulporganisaties verboden omdat ze homoseksualiteit zouden 'promoten’. In landen als Iran en Saudi-Arabie staat zelfs de doodstraf op homoseksualiteit. En een georganiseerde Gaycruise mocht niet aanmeren in Marokkaanse Casablanca. Maar ook dichter bij huis zijn er nog problemen. EU-lidstaat Litouwen verbood homoseksualiteit als gespreksonderwerp op scholen.
Maar er is ook goed nieuws. De voortrekkersrol van Nederland heeft het afgelopen decennium duidelijk vruchten afgeworpen. Niet alleen volgden 11 landen het Nederlandse voorbeeld om het homohuwelijk in te voeren, ook in sommige staten in Mexico en de Verenigde Staten is het homohuwelijk ingevoerd. Daarnaast is het geregistreerd partnerschap in tal van landen ingevoerd. En Nederland heeft in de Amerikaanse minister van buitenlandse zaken Hillary Clinton een medestander in de strijd voor homorechten. ‘Gay rights are human rights’, verklaarde ze in december 2011. Daarbij maakte ze ook bekend dat alle Amerikaanse ambassades homorechten over de hele wereld gaan verdedigen.
Ook Nederland dient door te gaan met het verdedigen van homorechten. Binnen het mensenrechtenbeleid is Nederland actief met het verdedigen van homorechten. Maar homorechten dienen integraal onderdeel te zijn van het buitenlandbeleid van Nederland. De VVD stelde daarom Kamervragen over het verbieden van hulporganisaties in Oeganda en over het strafbaar stellen van homoseksuele uitingen in Oekraïne. Daarnaast zorgde de VVD ervoor dat homorechten op de agenda staan van de VN. Ook spraken liberale afgevaardigden tijdens een bezoek aan Uganda politici rechtstreeks aan op hun verantwoordelijkheid de rechten van alle mensen te respecteren en anti-homowetten in te trekken. Maar Nederland kan nog meer doen. Ook binnen EU-verband dient Nederland aan te dringen op homorechten. Niet alleen buiten de EU, maar ook binnen de EU zijn er nog misstanden.
Tenslotte zijn ook in Nederland zelf nog verbeteringen mogelijk. En die verbeteringen moeten worden doorgevoerd om onze voortrekkersrol internationaal te blijven spelen. De verplichte voorlichting over homoseksualiteit op scholen moet er komen. Dat hebben we deze kabinetsperiode geregeld. Hate-crimes tegen homo’s moeten zwaarder bestraft worden. Ook dat hebben we deze kabinetsperiode geregeld. Bovendien moet het afgelopen zijn met de weigerambtenaren. Om dit te bereiken heeft de VVD een amendement in de Tweede Kamer ingediend. Zodat voor eens en altijd geregeld wordt dat de overheid handelt zonder aanziens des persoons. De Nederlandse overheid discrimineert niet. Dat voorbeeld zouden veel meer internationale overheden moeten volgen.
Jeanine Hennis-Plasschaert en Klaas Dijkhoff zijn leden van de VVD Tweede Kamerfractie