Grote bezwaren tegen versoepelen ontslagrecht - Hoofdinhoud
Momenteel wordt er in Nederland een felle discussie over de voor- en nadelen van het ontslagrecht gevoerd. De voorstanders blijven maar benadrukken dat het goed voor de economie zou zijn. Dat is echt een verkeerde veronderstelling. Makkelijk mensen op straat zetten is helemaal niet goed voor de economie. Sterker nog, het is slecht voor de economie.
Deze week kwam hiervoor een uitgebreide onderbouwing van mensen die er voor doorgeleerd hebben. Een groep hoogleraren van de universiteiten van Amsterdam, Rotterdam, Groningen, Utrecht en Tilburg namen zelf het initiatief en stuurden een open brief aan de Tweede Kamer. Het is een lange brief, maar heel goed in een paar woorden samen te vatten: doe het niet!
Personeel is eigenlijk net als met vrienden, daar moet je zuinig op zijn. Bij vrienden kun je dan altijd een beroep op ze doen als je gaat verhuizen, onverwacht een oppas nodig hebt of een auto moet lenen. Personeel krijgt geld voor hun werk, maar daarmee is de kous niet af. Mensen die zich gewaardeerd voelen werken harder, met meer inzet en zijn ook bereid een stapje harder te lopen wanneer dat plotseling nodig is. Een grote order op vrijdagmiddag kan dan nog wel verstuurd worden, een productiefout wordt hersteld en de verkoop gaat omhoog door de vriendelijkheid van een verkoper.
Waardering zit niet alleen in geld, het zit ook in de bereidheid om in mensen te investeren. Scholing, goede sfeer en onderling vertrouwen zorgen voor een hoge productiviteit.
In de brief van de hoogleraren wordt ook korte metten gemaakt met het vooroordeel dat je in Nederland mensen met een contract voor onbepaalde tijd nauwelijks kan ontslaan. Onzin, wanneer iemand echt iets helemaal verkeerd doet op zijn werk kun je zelfs op staande voet worden ontslagen. Maar je kan niet iemand ontslaan omdat ze ouder worden, zwanger zijn of bijgeschoold moeten worden.
In het FNV-magazine van de maand mei kijk ik naar de vrolijke foto van Habiba El Abdouni, een stralende moeder met 2 jonge kinderen. Haar tijdelijke contract werd na 5 jaar niet omgezet in een vast contract zonder opgaaf van redenen. Habiba was op dat moment zwanger van haar tweede kind. Habiba is een dappere vrouw en stapt naar de rechter om haar gelijk te krijgen, maar weet op dit moment nog helemaal niet of dat gaat lukken. Ondertussen gaat haar leven door, een hypotheek voor een groter huis kan ze niet meer krijgen. En het NH Carlton Hotel is een eens gemotiveerde arbeidskracht kwijt. Allemaal slecht voor de economie.
Ik hoop dat de Tweede Kamer zich laat overtuigen door de brief van de 14 hoogleraren, voor mij was het verhaal van Habiba al weer genoeg om met nog meer motivatie te vechten tegen de slechte plannen over de versoepeling van het ontslagrecht.