Europese project-obligaties - Hoofdinhoud

Met project-obligaties leent de EU geld bij beleggers om dit geld vervolgens te investeren in infrastructurele projecten. De project-obligaties zijn voor de EU een manier om aanvullende financiële middelen aan te trekken, naast het reguliere EU-budget. Vanaf januari 2014 worden deze project-obligaties ingezet om investeringen in de Connecting Europe Facility i te stimuleren.

De project-obligaties zijn ingevoerd als extra middel om de economische crisis te bestrijden. Het gebruik van project-obligaties werd in 2010 door de Europese Commissie voorgesteld. De doelen ervan zijn om private kredietverstrekking weer op gang te brengen in tijden van economische crisis en om privaat kapitaal aan te trekken voor infrastructurele projecten met maatschappelijke waarde. Met de project-obligaties richt de EU zich vooral op institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen.

De project-obligaties zijn geen vervanging van directe subsidies. Ook mogen project-obligaties niet worden verward met de veelbesproken euro-obligaties.

Pilot fase 2012-2013 afgerond

De pilot fase van de project-obligaties liep van 2012 tot en met 2013. Die fase werd gebruikt om het instrument verder te verbeteren. Voor deze fase stelde de EU 230 miljoen euro beschikbaar. De EIB kon de financiering van de projecten tot maximaal 20% van het totale bedrag aanvullen. Op basis van dit ingelegde geld hoopte de EU 4,6 miljard euro aan te kunnen trekken van private investeerders.