Cypriotisch voorzitterschap Europese Unie 2e helft 2012 - Hoofdinhoud

Van 1 juli tot en met 31 december 2012 vervulde Cyprus het voorzitterschap i van de Raad van de Europese Unie i. Cyprus nam het stokje over van Denemarken i. Tijdens het voorzitterschap werkte Cyprus nauw samen in een trojka i met Polen en Denemarken, die voor Cyprus het voorzitterschap van de EU bekleedden.

Ierland i nam op 1 januari 2013 het voorzitterschap van Cyprus over.

Het Cypriotisch voorzitterschap werkte aan een beter Europa; een Europa dat meer moest betekenen voor zijn burgers en de wereld. Een meer daadkrachtig Europa dat bijdroeg aan duurzame groei, sociale cohesie, en het creëren van banen. Het werkte aan een Europese Unie waar solidariteit aan de basis ligt. Cyprus wilde een beter Europa voor toekomstige generaties achterlaten.

Meer daadkracht en duurzaamheid

Het voorzitterschap had als doel om effectief beleid te stimuleren dat de onzekerheid en instabiliteit van de economische crisis moest bestrijden. De onderhandelingen over het Europees financieel kader 2014-2020 i hadden hierbij de hoogste prioriteit voor het voorzitterschap. Bij deze onderhandelingen lag de nadruk op de kwaliteit van de uitgaven; programma's moesten daadwerkelijk een toegevoegde waarde hebben. Europees en nationaal beleid moesten elkaar versterken. Met name het gemeenschappelijk landbouwbeleid, het cohesiebeleid en het onderzoeks- en innovatiebeleid werden onder de loep genomen.

Een ander speerpunt was het energiebeleid. Hoog op de agenda stonden de trans-Europese netwerken i en de Connecting Europe Faciliteit. Na de Rio+20 duurzaamheidstop hield het voorzitterschap zich bezig met groene groei en het duurzaam beheren van grondstoffen.

Een beter presterende en op groei gebaseerde economie

De economische crisis heeft duidelijk gemaakt dat meer daadkrachtig beleid en maatregelen vanuit de unie nodig zijn. Het voorzitterschap werkte aan een nieuw en verbeterd raamwerk voor economisch toezicht en stevige begrotingscontrole. Ook zou de EU weer groei moeten gaan stimuleren.

Het voorzitterschap streefde naar het meer toegankelijk maken van de gemeenschappelijke markt voor het midden- en kleinbedrijf. Ook is er hard gewerkt aan een effectieve, digitale gemeenschappelijke markt.

Een Europa voor de burgers met meer sociale cohesie en solidariteit

Het voorzitterschap wilde de jeugdwerkloosheid in de EU bestrijden. Ook alfabetisering onder de jeugd en beter onderwijs kregen aandacht. Daarnaast is er actief gewerkt aan het Europees Jaar van actief ouder worden en solidariteit tussen generaties.

Een van de hoogste prioriteiten van dit voorzitterschap was het bereiken van een gemeenschappelijk asielbeleid. Daarbij moest de nadruk liggen op praktische samenwerking tussen lidstaten voor diegenen die internationale bescherming nodig hebben.

Een Europa dat dichter bij zijn buren staat

Het voorzitterschap wilde de relaties met partners rond de Middellandse Zee versterken.

Cyprus heeft zich ook ingezet voor voortzetting van de uitbreiding van de Unie.

Cyprus vormde samen met de voorafgaande voorzitters Polen en Denemarken een 'trojka'. Dat betekent dat deze landen naast een eigen programma en de eigen prioriteiten ook een aantal zaken samen hebben aangepakt.

Het hoofddoel van het gezamenlijk beleidsprogramma van de landen was de invulling van de meerjarenbegroting 2014-2020 i. Hiernaast had het trio zich tot doel gesteld om uiterlijk in 2012 een gezamenlijk Europees asielbeleid tot stand te brengen en de bescherming van de Europese buitengrenzen te versterken.

Op 17 december heeft de Cypriotische viceminister voor Europese Zaken Mavroyiannis de resultaten van het Cypriotisch voorzitterschap gepresenteerd en het stokje formeel doorgegeven aan Ierland i dat in het eerste halfjaar van 2013 EU-voorzitter was. Mavroyiannis noemde als geboekte resultaten onder meer de realisatie van het Gemeenschappelijk EU-octrooi, het operationeel maken van het Europees Stabiliteitsmechanisme (ESM) i naast het European Financial Stability Facility (EFSF) i, het doorvoeren van het voorstel van een bankenunie i in de eurozone en het mogelijk maken van een dialoog over de aanpak van de schuldencrisis.